خدا گر ز حکمت ببندد دری
ز رحمت گشاید در دیگری
🔹تنها بازمانده یک کشتی شکسته به جزیره کوچک خالی از سکنهای افتاد.
🔸او با دلی لرزان دعا کرد که خدا نجاتش دهد.
🔹اگرچه روزها افق را به دنبال یاریرسانی از نظر میگذراند اما کسی نمیآمد.
🔸سرانجام خسته و از پا افتاده موفق شد از تخته پارهها کلبهای بسازد تا خود را از عوامل زیانبار محافظت کند و داراییهای اندکش را در آن نگه دارد.
🔹روزی که برای جستوجوی غذا بیرون رفته بود، به هنگام برگشت، دید که کلبهاش در حال سوختن است و دودی از آن به آسمان میرود.
🔸متأسفانه بدترین اتفاق ممکن افتاده و همه چیز از دست رفته بود.
🔹از شدت خشم و اندوه درجا خشکش زد و فریاد زد:
خدایا چطور راضی شدی با من چنین کاری کنی؟
🔸صبح روز بعد با صدای بوق کشتیای که به ساحل نزدیک میشد، از خواب پرید.
🔹یک کشتی آمده بود تا نجاتش دهد.
🔸مرد خسته، از نجاتدهندگانش پرسید:
شما از کجا فهمیدید من در اینجا هستم؟
🔹آنها جواب دادند، ما متوجه علائمی که با دود میدادی، شدیم.
🔸به یاد داشته باش:
اگر کلبهات سوخت و خاکستر شد، ممکن است دودهای برخاسته از آن، علائمی باشد که عظمت و بزرگی خدا را به کمک میخواند.
🔹و فراموش نکنید هیچ کار خدا بدون حکمت نیست.
منبع: t.me/masaf