خاک شناسی معنوی ۴

{خاک شناسی معنوی ۴ } 

نظر مردمان اسلاو را در مورد جغرافیای معنوی مرداب ها از نظر گذراندید. آنچه که فقیر نیز در مورد مرداب ها و تالاب ها در ایران یافته ام تقریبا مشابه مردمان اسلاوی است. به طور کلی جغرافیای مردابی و تالابی و جغرافیایی که دارای نی زار است چه در شمال و چه در جنوب و سایر نقاط کشور ایران عمدتا محل تجمع شیاطین است و جغرافیای مناسبی برای سکنی گزیدن نیست. زیرا تجمع نیروی منفی شیاطین در یک ناحیه باعث سنگینی جو آن منطقه از نظر معنوی می شود و در چنین ناحیه ای نیروی کفر و سرکشی در برابر خداوند بیشتر است. احتمالا اگر مردمان‌ ساکن نزدیک یک ناحیه مردابی را بررسی کنیم. چنین مواردی را در آنان بیشتر مشاهده می نماییم. در چنین ناحیه ای دعوا و درگیری و اختلاف نیز ممکن است بیشتر رخ بدهد. همچنین در چنین‌ ناحیه ای کشف و شهود عرفانی برای سالکین نیز بدلیل سنگینی جو دیرتر اتفاق می افتد. بنابراین نواحی مردابی برای سلوک عرفان مناسب نیست.

نکته ۱ : در مورد تجمع شیاطین در جغرافیای تالابی و مردابی نیز به مانند سایر موارد اینچنینی همواره استثنائاتی وجود دارد. یعنی گاه ممکن است تالابی خاص جو نسبتا مناسبی نسبت به سایر تالاب ها داشته باشد به مانند تالاب شادگان (بخشی که به ماهشهر نزدیک است) که پریان شامی (سوریه ای) در ناحیه ای از آن ساکن هستند یا نواحی نزدیک تالاب گاوخونی که پریان کبوتران سفید در آن ساکن می باشند. گاه نیز ممکن است فردی از نظر معنوی شرایط خاصی داشته باشد که زندگی در محل تجمع شیاطین برای وی کاملا مناسب باشد و مانع از پیشرفت وی نشود. 

نکته ۲: در تالاب ها شیاطینی بزرگ با پوست سبز رنگ به مانند شخصیت انیمیشن شِرِیک زندگی می نمایند. 

نکته۳: از جد اعلای خویش که از کمل عرفای خراسان است نقل دارم که برزخ با مرداب ارتباط دارد. هنوز نتوانسته ام این گفته ایشان را به شکل کامل بررسی نمایم. اما به نظر بنده اینگونه می آید که مرداب ها با عالم اموات دور و عوالم زیرین ارتباط داشته باشد نه با طبقات بالای برزخ نظیر بهشت برزخی!

نکته ۴: در جلسه اول کتاب توحید مفضل در بخش مربوط به حکمت روییدن موهای زیر بغل و زهار اینگونه آمده است : 👇

{پیروان «مانی» و مانند ایشان که خواسته اند بر آفرینش و هدف داری _آن_ عیب گیری کنند، موهای روییده بر زهار و زیربغل را بیجا دانسته اند. اینان نمی دانند که این به خاطر رطوبتی است که در این مواضع وجود دارد و موها را می رویاند، همچنان که گیاه در برکه و آبگیر می روید. نمی بینی که این جاهای بدن، نسبت به دیگر نقاط، پوشیده تر و مهیاتر برای قبول موهای زایدند. } 

در اینجا بنده تصمیم دارم از سخن امام صادق علیه السلام استفاده نمایم و به یک تطبیق بپردازم. با توجه به تطابق عالم صغیر و کبیر، می توان تالاب ها و مرداب ها را در عالم کبیر به موهای زائد زیربغل و ناحیه عانه در عالم صغیر (بدن انسان) شبیه دانست. موهای زائد در این دو ناحیه به مثابه «نی زارها» و عرق و رطوبت آن نواحی به مثابه آب موجود در نواحی تالابی و مردابی است. اما اینجا نکته ای وجود دارد چنانچه در عالم صغیر زیر بغل غیر از ناحیه زهار است. در عالم کبیر هم بین تالاب و مرداب تفاوتی اندک وجود دارد. یا بین بعضی از انواع تالاب با سایر گونه ها تفاوت وجود دارد. به نظر می توان تالاب های پرآبی را که دراطراف دریاها یا دریاچه ها یا در مسیر رودها ایجاد شده اند را به مثابه ناحیه زهار و تالاب ها و مرداب های سایر نواحی را به مثابه ناحیه زیر بغل دانست. شاید هم تالاب های آب شیرین را بتوان به مثابه ناحیه زهار در نظر گرفت و تالاب های آب شور را به مثابه زیر بغل! 

اینجا نکته لطیف دیگری نیز وجود دارد در تالاب ها معمولا انواع گونه های گل نیلوفرآبی می روید که نماد چاکرای دوم یا چاکرای جنسی نیز می باشد. (نیلوفر شش پر نماد چاکرای سوادهیستانا) همچنین گل نیلوفر را بعضا با آناهیتا نیز مرتبط می دانند. ۱ 

و آناهیتا با باروری و دادن فرزند ارتباط دارد. 

یک بار دیگر مسئله را مرور نماییم. در عالم صغیر در ناحیه عانه موهای زائد می رویند انتهای ناحیه عانه آلت تناسلی قرار دارد. موهای زائد عانه به نی زارهای تالاب ها در عالم کبیر شباهت دارد. در تالاب ها گل نیلوفرآبی می روید که نماد چاکرای جنسی و ایزدبانوانی است که در تولید مثل نقش دارند. در عالم صغیر نیز اندام جنسی چسبیده به محل موهای زهار قرار دارد. 

پ ن ۱: در بندهش نیلوفر گل ایزد آبام (آپام نابات) است که ایزدی مذکر می باشد. اما با اینحال یشتی از اوستا که در آن توصیف اناهیتا آمده است. آبان یشت نام دارد. 

 

منبع: eitaa.com/soltannasir