مدرار سایتی برای فهمیدن
این فارن افرز (Foreign Affairs) حداقل در آمریکا، مجله بسیار مهمی در حوزه سیاسی است و همانطور که میبینید، عبدالقدیر خان، پدر اتمی پاکستان را به عنوان دانشمندی معرفی کرده که به علوم هستهای جهان کمک کرده. پر بیراه هم نگفته… اما چرا؟
توی پرانتز بگم، ایشون در تاریخ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱ (یعنی همین مهر ماه ۱۴۰۰) درگذشت.
از ۱۹۷۵ میلادی، سرویس های اطلاعاتی هلند و آمریکا متوجه عبدالقدیرخان بودند، اما برای اینکه از عمق برنامه هسته ای پاکستان با خبر شوند او را بازداشت نکردند، او هم به راحتی نقشه های سانتریفوژ را به پاکستان انتقال داد و بعد هم خود و خانواده اش هلند را ترک کردند. در آن دوران، پروژه بمب اتم پاکستان از کانال پردازش پلوتونیوم به شکست انجام میده بود، برای همین عبدالقدیرخان طرح جایگزین در راستای سانتریفوژ های پر سرعت به هدف HEU را ارائه داد و ذوالفقار علی بوتو هم پذیرفت و امکانات لازم را در اختیار او قرار داد.
آمریکا اما متوجه خطر شد و در دوره کارتر در ۶ آوریل ۱۹۷۹ تحریم هایی برای جلوگیری از هسته ای شدن پاکستان وضع کرد، اما شانس با پاکستان یار بود، زیرا سپاه چهلم شوروی به فرمان لئونید برژنف دقیقاً در همان سال از شمال به افغانستان حمله کرد و زبیگنیو برژینسکی مشاور امنیت ملی کارتر این حمله را فرصتی برای تضعیف شوروی دانست.
اما آمریکا نیازمند یک پایگاه عملیاتی نزدیک به افغانستان بود، اینجا بود که نقش پاکستان مهم شد، به گونه ای که برژینسکی در یادداشتی نوشت:
📍 «برای گسترش عملیات در افغانستان نیازمند بازنگری سیاست های خود در قبال پاکستان هستیم، کارتر هم تحریم را باطل کرد و کمکهای مالی روانه پاکستان شد»
عبدالغدیرخان پدر بمب هسته ای پاکستان بود، اما بیشتر جاسوس پاکستان بود در مرکز غنی سازی اورانیوم در آلمِلو هلند و الحق و الانصاف مال خوبی برد؛ نقشه های سانتریفوژ، بعدها هم دلال خوبی شد و خوب فروخت، اما با کمی آلودگی که مبدل شد به اولین مشکل ایران با آژانس و باگ هایی که تا به امروز گریبان ایران را گفته و وِل هم نمیکند!
به عبارتی با پول آمریکا، پاکستان هسته ای شد، با کمک سرویس فرانسه طالبان ساخته شد و بعدها هم دانش عبدالقدیر خان از کره شمالی تا ایران کل منطقه را پوشش داد، مرحوم یک تنه گند زد به سیاست های عدم اشاعه آمریکا، روحش شاد و قرین رحمت الهی باد.
منبع: https://t.me/high_dominion1
