مدرار سایتی برای فهمیدن
تصویر مدوسا از طبقه نخست ایزدان یونانی که توسط پرسیوس کشته می شود. وی با خورشید گرفتگی ارتباط تنگاتنگی دارد. همانگونه که هکاته با ماه خونین ارتباط دارد. گیسوان مار شکل مدوسا جلوی تابش اشعه زندگی بخش خورشید را می گیرد. به فقرات زیر توجه نمایید : 👇
{ د GORGONE_ گورگون ها سه تن به نام های Meduse و Euryale , Stheno و هر سه دختران دو خدای دریائی یعنی Phorcys و Ceto می باشند (ج ۳۲ صفحه ۶۹۰) . از میان این سه ، فقط مدوز فناپذیر بود و دو تن دیگر عمر جاودانی داشتند معمولا عنوان گور گون، به مدوز داده میشد و او را گورگون اصلی میدانستند . این سه موجود عجیب در اقصی نقاط مغرب نزدیک سرزمین اموات کشور هسپریدها ،Geryon و غیره به سر میبردند.
سر آنها را تعدادی مار احاطه کرده بود آنها دندانهای بزرگی مانند دندانهای گراز داشتند و دارای دستهای مفرغی و همچنین بالهای زرین بودند که بوسیله آنها میتوانستند به پرواز در آیند. چشمهای آنها بسیار شفاف و نگاهشان به حدی نافذ بود که هر کس به آنها نظر میکرد به تخته سنگی تبدیل میشد. آنها نه تنها موجب وحشت و هراس بشر بودند بلکه خدایان نیز از مشاهده آنها به وحشت می افتادند. }
تصویر پرسی یا پرسیوس رب النوع صورت فلکی برساوش یا پرسیوس که سر مدوسا را بریده است. سر مدوسا را بعضا به عنوان رأس الغول می شناسند.
ادامه : 👇
{تنها پوزئیدون از آنها نمیترسید و بر اثر آمیزش با میدوز او را حامله کرده بود.
در همین موقع Persee برای کشتن مدوز به جانب مغرب حرکت کرد پرسه این سفر را بنا به دستور Polydectes جبار Seriphos و به قولی به اشاره آتنا به عهده گرفت . پس از مقابله با حوادث گوناگون پرسه بر مسکن غولها دست یافت و به کمک کفش های بالدار خود که هرمس به او هدیه کرده بود به آسمان پرواز کرده سر مدوز را از بدن جدا کرد .پرسه برای اینکه به چشمان او نگاه نکرده باشد سپر صیقلی خود را مورد استفاده قرار داد و برای اطمینان بیشتر در حالی که گورگون در خواب بود به قتل او مبادرت کرد .از گردن بریده شده مدوز، دو موجودی که به وسیله پوزئیدون تولید شده بودند یعنی Pegase، اسب بالدار و Chrysoor به دنیا آمدند( ر _به این کلمات رجوع شود)
آتنا سر مدوز را در اختیار گرفته روی سپر خود قرار داد و به همین مناسبت دشمنان وی به محض آنکه به ربه النوع نگاه میکردند تبدیل به سنگ میشدند . }
تصویر ریحانا خواننده ایلومیناتی آمریکایی با سری شبیه به مدوسا
ادامه : 👇
{ خونی که از جراحت گورگون بیرون آمد مورد استفاده پرسه واقع شد این خون خواص سحرآمیزی داشت. خونی که از ورید چپ خارج شده سم مهلکی به شمار میرفت در حالی که خون ورید راست او دارویی بود که میتوانست مرده را زنده کند (ر _Asclepios). گذشته از این اگر یک تار موی او را به دشمن نشان میدادند دشمن دچار شکست میشد (ر _Cephee و هراکلس)
در افسانه میدوز ، از آغاز تا دوره هلنیستی تحولاتی صورت گرفت در آغاز گورگون یکی از خدایان اولی و متعلق به خدایان ماقبل المپی بود بعدا این عقیده پیدا شد که وی تغییر شکل داده و چنین میگفتند کهGorgo ابتدا دختر جوان و زیبایی بوده که داعیه برتری بر اتنا داشته و مخصوصا از بابت زیبایی گیسوان خود سخت مغرور بوده است و به همین مناسبت آتنا برای تنبیه وی ، یکایک موهای سر او را به مار تبدیل کرد. بنابر روایتی دیگر ، آتنا به این جهت بر او خشم گرفت که پوزئیدون در یکی از معابد مقدس آتنا ، با وی همبستر شده بود و مدوز به کفاره این گناه به قهر آتنا مبتلا گشت. }
تصویر سر مدوسا در مارک لباس های معروف ایتالیایی ورساچه
ادامه👇
{ بنابر روایت دیودور و کسانی که واقعیتی بر این داستان قائل بوده اند گورگون ها ملت سرکشی نظیر آمازون ها بودند آنها در سرزمینی در حوالی کشور Atlante ها به سر میبردند (ر _آتلانت ) چون اقوام آتلانت به دست آمازون ها مغلوب شدند از Myrina (ر _همین کلمه) ملکه آمازون ها خواستند تا با گوگون ها که همسایگان مزاحمی بودند وارد جنگ شود . آمازون ها در جنگ پیروز شدند ولی کمی بعد مجدداً سر به طغیان برداشتند . این بار پرسه بر آنها حمله برده آنها را شکست داد و هراکلس آنها را کاملا سرکوب کرد. } (کتاب فرهنگ اساطیر یونان و رم چاپ دانشگاه تهران نوشته پیر گریمال مدخل گورگون ها صفحات ۳۳۷ الی ۳۳۹ )
تصویر سر مدوسا در دستان پرسی (پرسیوس) رب النوع صورت فلکی برساوش (پرسیوس)
از سر مدوسا در نجوم با عنوان راس الغول یاد می نمایند.
در نظر یونانیان پرسیان ها (ایرانی ها) از نسل پرسیوس بودند.
دیوید اولانسی در کتاب پژوهشی نو در آیین میترا پرسیوس را همان میترای ایرانی می داند.
همانگونه که ملاحظه نمودید اسطوره مدوسا دچار تغییراتی در تاریخ شده است. مدوسا در ابتدا جزو ایزدان رده نخستین بوده است اما کم کم در طول تاریخ به عنوان یک موجود فانی از وی یاد شده است.
واقعیت این است که مدوسا جزو رده ایزدان نخستین بوده و قابلیت فراخوانی دارد. و با خورشید گرفتگی ارتباط تنگاتنگی دارد.
تصویر سر ستون سنگی با سر مدوسا در آب انبار باسیلیکای استانبول، بعید نیست که در گذشته های دور آیین پرستش مدوسا در این مکان انجام میشده
تصویر صورت فلکی پرسی (برساوش) که سر مدوسا را در دستان خویش دارد.
اگر پرسیوس، طبق نظر اولانسی میترای ایرانی باشد. آنگاه به نکته ای جالب می رسیم. و آن این است که زمان رسیدن صورت فلکی برساوش به نصف النهار ۴ دی است. و این زمان تقریبا مدت هاست که ثابت است زیرا ثوابت با سرعتی کند مکانشان در آسمان تغییر می نماید.
نکته جالب این است که تولد حضرت عیسی بن مریم (ع) نیز بر طبق نظر کلیسای کاتولیک در ۲۵ دسامبر معادل ۴ دی است. و نکته جالب دیگر این است که برساوش سر مدوسا را می برد. در روایات اسلامی (بیشتر طرق عامه) این عیسی مسیح (ع) است که سر دجال را می زند و این شباهت دیگری بین میترای ایرانی و مسیح (ع) است.
نکته: تولد عیسی مسیح (ع) بر طبق نظر بسیاری از محققین در غیر تاریخ ۲۵ دسامبر رخ داده و این تاریخ از نظر این دسته از محققین توسط مهردینان مسیحی شده دستکاری شده است. اگر میترا برساوش باشد و تاریخ تولد عیسی ع دستکاری شده باشد. نشان دهنده ارتباط تاریخ ۲۵ دسامبر با تولد میترا در نظر مهردینان رومی است. و این همان تاریخ تقریبی رسیدن برساوش به نصف النهار است. آیا شب یلدای واقعی (تولد مهر) امروزه ۴ دی نیست ?!
