استادى از شاگردانش پرسید: چرا ما وقتى عصبانى هستیم فریاد میزنیم؟
یکی از شاگردان گفت:
چون ، آرامش خود را از دست میدهیم.
استاد پرسید: درست است امّا چرا با وجودى که طرف کنارمان هست باز داد میزنیم ؟
هیچکس جواب درستی نداد , سرانجام استاد گفت :
هنگامى که دو نفر از دست یکدیگر عصبانى هستند، قلبهایشان از یکدیگر فاصله میگیرد. آنها براى این که فاصله را جبران کنند مجبورند که فریاد بزنند. هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، آنها باید صدایشان را بلندتر کنند . اما وقتی دو نفر عاشق هم باشند آنها سر هم داد نمیزنند بلکه خیلى به آرامى با هم صحبت میکنند چون قلبهایشان به هم نزدیک است .
استاد ادامه داد: هنگامى که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد، آنها فقط در گوش هم نجوا میکنند . سرانجام، حتى از نجوا کردن هم بینیاز میشوند و فقط به یکدیگر نگاه میکنند.
این هنگامى است که دیگر هیچ فاصلهاى بین قلبهاى آنها باقى نمانده باشد …
برچسب هاداستان نزدیکی قلبها طرف کنارمان هست باز داد میزنیم فقط در گوش هم نجوا میکنند چرا ما وقتى عصبانى هستیم فریاد میزنیم؟