اشاره ای پنهانی به عالم شاهو در دیوان گوره ۲

{اشاره ای پنهانی به عالم شاهو در دیوان گوره ۲ }

ادامه نکته ۲: سلطان اسحاق و یارانش پس از حضور در مرنو به کنار رودخانه سیروان می روند و از آنجا وی با عده ای از یارانش به پردیور در نزدیکی روستای شیخان در استان کرمانشاه می رود و داود کوسوار گروه دیگر را به عالم اسرار و غیب می برد. این عالم اسرار همان عالم شاهو است.

نکته ۳: علی رغم اینکه شاه ابراهیم و بابایادگار جایگاه رفیع تری نسبت به داود کوسوار دارند. وی، ایشان و هفتوانه را به عالم اسرار (شاهو) رهنمایی می کند. و این بدین خاطر است که وی دلیل و رهبر است. دقیقا جایگاه وی از یک جهت مشابه جایگاه قطارکش نزد خاکساران است که قطار شتران را می کشد و به مقصد رهنمون می نماید. جایگاه قطارکش چون رهبری است که سالک را از مسیر طریقت (ملکوت سفلی و اعلی) عبور دهد و به پیر حقیقت و پیر معرفت رهنمون کند. بنابراین قطارکش در اصل خودش باید ذات موسوی یا داودی داشته باشد که اکثرا نداشته اند یا شاید حداکثر بشی از این ذات داشته اند. ذاتی که شاید هر چهارصد سال یکبار به طور کامل در این دوده جلوه می نماید. توضیحات بیشتر آن را اگر به عالم هو پرداختیم عرض می نمایم. تا برای خوانندگان پیگیر روشن شود که دقیقا چه می گویم.

نکته ۴: اینکه هفتوانه به عالم شاهو می روند و قوا یا جامه عوض می نمایند نشان دهنده این است که دونادون با _برداشت عامیانه از_تناسخ فرق دارد. زیرا در همین دور زندگیشان این ماجرا رخ داده و البته ما بالشخصه با نظر و تفسیر رایج فعلی جامعه یارسان از دونادون نیز اختلافاتی داریم. از نظر ما هر فردی تنها و تنها یکبار بدنیا می آید آنچه منتقل می شود و در دون به دون و جامه به جامه ظهور می نماید حقیقتی دیگری است. در مورد جامه عوض کردن در عالم شاهو نیز باید توجه داشت که در آن عالم لطیف قابلیت خلق و ایجاد جسمی مشابه پیکره مادی دنیایی فرد وجود دارد که لطیف تر است.

نکته ۵ : عالم شاهو، عالمی هورقلیایی اثیری و مثالی و لطیف نزدیک به زمین در جغرافیای استان کرمانشاه است. که چهار طبقه عمودی دارد. نخستین طبقه آن نزدیک به زمین است. و می توان آن را هورقلیایی دانست و سپس هر چه به بالا می رود لطیف تر می شود. و انگاه شاید بتوان آن را اثیری و مثالی نامید. این عالم با خورشید پایه ارتباط دارد. همچنین می دانیم که خورنه شاهی نیز با خورشید ارتباط دارد. خورنه شاهی که به صورت شهباز سپید در عالم مادی متجلی و متمثل می شود بعضا از این عالم نزول می نماید.
بخش باطنی انجمن مغان زردشتی سنجانی، که در نوشتار ایلی آمده بود. که شامل مغان نسایا (شمال خراسان) مغان باختریا (بلخ) و مغان هند (پارسیان هند) می باشد و عمرهای طولانی چند صد الی دو سه هزار ساله دارند در نزدیکی یکی از دروازه های این عالم اول هر فصل جمع می شوند و سعی می کنند با منتره خوانی و مراقبه بتوانند به عالم شاهو راه یابند. اما مغان شیعی که در آن عالم زندگی می کنند از منظر باطنی، قوی تر از مغان زردشتی هستند و در جنگ باطنی موفق ترند و مانع از توفیقشان می شوند. این تقابل مغان شیعی و نحله های مغانه شیعی با مغان زردشتی و پارسیان هند قدمتی به بلندای تاریخ اسلام دارد. از زمان سلمان پارسی (محمدی) این تقابل وجود داشته و در ابتدای دوران صفویه به اوج خویش رسید. آنچه که سلطان اسحاق به کمک یارانش در قرن هشتم بنیان گذاری کردند. نقش تعیین کننده ای در حفظ میراث مغانه و باطنی ایران باستان به نفع تشیع و جریان های علوی داشته است. و از دوران قاجار که عوامل لژهای ماسونی در ایران حضور یافتند در همکاری با بخش ظاهری سنجانیان (انجمن مخفی پارسیان هند) سعی در این نمودند که با نفوذ در پیکره یارسان، آنها را از پیکره تشیع جدا نماید و تا حدی هم موفق شدند. امروزه مشاهده می شود که بسیاری از جنبه های علوی و شیعی این آیین به صورت زیرکانه ای کنار گذاشته شده است. تمام اینها در این راستا بوده که جامعه یارسان را منحرف نمایند و با حذف و کمرنگ نمودن جنبه های علوی از قدرت معنویشان بکاهند و با کاستن این قدرت بتوانند از قدرت بزرگانی که در عالم شاهو حافظ بخشی از میراث هستند بکاهند تا بتوانند راه به عالم شاهو بیابند و در جنگ باطنی پیروز شوند و یکی از شاهراه های جریان قدرت باطنی مغانه ایران باستان را که برای تشیع و تشکیل حکومت بخشی از آن استفاده و بخش بزرگترش ذخیره شده را قطع نمایند.

نقطه قرمز در تصویر برزنجه است
نقطه زرد محدوده احتمالی غار مرنو در نزدیکی حلبچه
نقطه بنفش محل تقریبی روستای شیخان و پردیور است.
فلش قرمز رنگ به سمت پاوه و قله هاتشگاه یکی از احتمالات مسیر حرکت داود کوسوار و هفتوانه به سمت یکی از دروازه های عالم شاهو است.
فلش آبی هم به سمت قله شاهو از دیگر مسیرهای احتمالی است که داود کوسوار هفتوانه را به سوی عالم شاهو رهنمایی کرده است.

نقطه قرمز بزرگ رنگ برزنجه است.
نقطه زرد مکان احتمالی غار مرنو بر طبق نظر جناب سید محمد حسینی در شهرستان سید صادق است.
نقطه بنفش مکان احتمالی و حدودی دوره لب سیروان
نقطه آبی محدوده روستای شیخان و پردیور است.

مسیر زرد رنگ به سمت قله شاهو و یکی از دروازه های عالم شاهو است. که داود کوسوار هفتوانه را به آن رهنمایی کرد.
مسیر قرمز هم به سوی دروازه دیگر عالم شاهو است.

پایان

منبع: کانال سلطان نصیر و عکس هوش مصنوعی ماکروسافت