تراریخته و ممنوعیت آن در جهان جز ایران(بخون حتما)؟

مطلب طولانیه چون سعی کردم کامل باشه بخونید حتما

مستند ویژه تسنیم از ردپای «راکفلر» در کشاورزی ایران/ ۳مدال طلای کشاورزی ایران بر گردن چه‌کسانی است؟

خبرگزاری تسنیم حین بررسی موضوع تراریخته به اسناد کم‌نظیری دست پیدا کرده که از ردپای بنیادهای صهیونیستی «راکفلر» و «مونسانتو» در کشاورزی ایران پرده برمی‌دارد. بخش اول این مستند ویژه به‌همراه متن و فیلم به‌شرح زیر منتشر می‌شود.

تماشای مستند

دانلود مستند

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، در خلال پژوهش ذیل «پرونده علمی نقد تراریخته» به اسنادی در حوزه کشاورزی دست پیدا کردیم که در نوع خودش کم‌نظیر به‌شمار می‌رود. یک نمونه از این اسناد، اعطای سؤال‌برانگیز سه مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی به «افرادی بسیار خاص» است. در ادامه به پرونده این افراد خواهیم پرداخت؛ اما پیش از آن لازم است به‌صورت خلاصه سه موضوع روشن شود.
اول؛ نگاه راهبردی صهیونیستها به کنترل ملتها با ابزار «غذا»
دوم؛ معرفی مختصر بنیاد راکفلر
سوم؛ معرفی کمپانی مونسانتو

*نگاه راهبردی صهیونیستها به کنترل ملتها با ابزار «غذا»

در پی شکست سخت آمریکاییها در جنگ ویتنام، استراتژیستهای غربی دریافتند که مقابله سخت، به‌دلایل مختلف، روشی غیرکاربردی و پرهزینه‌ برای سیطره بر ملتهاست، لذا سیاستهای غرب به مواجهه نرم با این کشورها تغییر کرد و ابزارهایی برای کنترل غذا و دارو طراحی شد. هنری آلفرد کیسینجر، استراتژیست ارشد و صهیونیست آمریکایی، در زمان تصدی وزارت امور خارجه ایالات متحده، مسئول تیم مذاکره کننده این کشور برای خاتمه بخشیدن به جنگ ویتنام بود. او به همین مناسبت به‌همراه همتای ویتنامی خود جایزه صلح نوبل را دریافت کرد
یسینجر در سال ۱۹۷۴ از طرحی موسوم به NSSM پرده برداشت. او «انرژی» و «غذا» را دو اهرم کاربردی کنترل ملتها معرفی کرد. او به آمریکاییها اعلام کرد که اگر نفت را کنترل کنند دولتها را تحت کنترل در می‌آورند و اگر غذا را کنترل کنند، مردم را تحت سیطره خواهند گرفت، به این ترتیب نقش حیاتی برنامه‌ریزی برای کنترل غذا در نگاه صهیونیستها روشن می‌شود.
*‌ بنیاد راکفلر (Rockefeller)
سابقه بنیاد صهیونیستی راکفلر نیز روشن است؛ بنیاد راکفلر بزرگترین و ذی‌نفوذترین کمپانی آمریکایی به‌شمار می‌رود. این کمپانی، عوامل اجرایی ساختار قدرت آمریکا و مراکز حساس این کشور را در اختیار گرفته است. تقریباً همگی شخصیتهای آمریکایی که از سال ۱۹۴۵ تاکنون به پستهای کلیدی دست پیدا کرده‌اند، به‌نوعی در این بنیاد «خیریه»! یا سازمانهای تابعه آن فعالیت داشته، یا از کمکهای آن استفاده کرده‌اند. {اینجا} مشهور است که بنیاد راکفلر به‌نوعی رختکن مسئولین کاخ سفید برای ورود به عرصه قدرت به شمار می‌رود. بنیاد راکفلر دارای بخشهای مطالعاتی پیشرفته‌ای در زمینه مطالعات استراتژیک، روانشناسی، جامعه‌شناسی و رسانه است. این بخشها در زمینه شناخت چالشهای آمریکا، و تدوین راهبردها و سیاستهای جهانی این کشور فعالیت می‌کنند.
ویکی‌پدیا درمورد بنیاد راکفلر می‌نویسد: «یک نهاد خصوصی و مدعی فعالیت‌های بشردوستانه است که ساختمان مرکزی آن در خیابان پنجم منهتن در شهر نیویورک قرار دارد. این بنیاد که تاکنون توسط شش نسل از خانواده راکفلر در آمریکا اداره شده است، توسط سرسلسله این خاندان، جان دیویس راکفلر ــ ثروتمندترین مرد تاریخ جهان و مؤسس کمپانی استاندارد اویل ــ در ۱۴ مه ۱۹۱۳ تأسیس شد. در طول تقریباً یک قرن فعالیت، شعار این بنیاد، فعالیت برای زندگی بهتر بشر در سراسر جهان بوده است … نشریه فوربز در سال ۲۰۰۷ جان دیویس راکفلر را با ثروتی معادل ۳۳۶ میلیارد دلار، به‌عنوان ثروتمندترین فرد تاریخ معرفی کرد». {اینجا}
با توجه به سیاست کنترل غذا که توسط کیسینجر مطرح شد مطالعات عمیق و راهبردی روی بذرهای اصیل در کشتگاههای کهن ــ مانند فیلیپین، هند و سوریه ــ جزو علاقه‌مندیهای ویژه بنیاد راکفلر قرار گرفت. کار «در اختیار داشتن منابع بذر» توسط این بنیاد تا آنجا پیش رفته که برای در اختیار داشتن منابع بذرهای اصیل دنیا، مرکز راهبردی به‌نام «انبار بذرهای قیامت» در جزیره‌ای دورافتاده در مجمع الجزایر «سوالبارد» نروژ (نزدیک قطب شمال) احداث شد که بانک منحصر به فرد بذرهای جهان به‌شمار می‌رود.
دانه‌هایی که در این مرکز جمع‌آوری و نگهداری می‌شوند نسخه‌های تکثیرشده و یا کپی‌شده از دانه‌هایی هستند که در بانکهای ژن سرتاسر جهان وجود دارند. راکفلر مدعی است این ذخایر تلاشی برای اطمینان از حفظ ذخایر دانه‌های جهان درصورت نابودی ذخایر دیگر بانکهای ژنتیکی است؛ این انبار طوری طراحی شده است که درصورت وقوع فاجعه گسترده منطقه‌ای یا جهانی بتوان از این انبار به‌عنوان پشتوانه‌ای برای کشاورزی استفاده کرد. این مرکز تحت قوانینی که طی توافق‌نامه‌ای سه‌جانبه میان دولت نروژ،‌ انجمن جهانی تنوع محصولات کشاورزی یا GCDT و مرکز منابع ژنتیکی نوردیک تعیین شدند،‌ بنا شده‌ است. این مرکز یک ذخیره بی‌نظیر گونه‌های زیستی گیاهی برای بنیاد راکفلر به شمار می‌رود.

*‌ کمپانی مونسانتو (Monsanto)

مونسانتو در اصل نام یک خانواده یهودی آمریکایی است. صاحبان این کمپانی، خانواده مونسانتو، از بدنام‌ترین خانواده‌های یهودی صهیونیست در طول تاریخ به‌شمار می‌روند؛ این خانواده از قرنها قبل به مشاغلی چون برده‌داری و تجارت انسان اشتغال داشته‌اند. {اینجا} کمپانی مونسانتو، بی‌شک یکی از بزرگترین تولیدکنندگان رسمی مواد سمی و بمبهای شیمیایی و اتمی طی قرن بیستم میلادی به‌شمار می‌رود. این کمپانی طی دهه ۱۹۲۰، صنعت شیمیایی خود را گسترش داد. همچنین مونسانتو طی جنگ دوم جهانی، در تحقیقاتی درباره اورانیوم در «پروژه منهتن» مشارکت داشت، که نهایتاً منجر به ساخت بمب اتمی شد. مونسانتو تا اواخر دهه ۸۰ میلادی در پروژه‌های مرتبط با بمب اتمی به دولت آمریکا کمک می‌کرد.
۵۰۰هزار کودک ناقص بر اثر تماس با عامل نارنجی در ویتنام متولد شدند
همچنین «عامل نارنجی»، «ددت» و «پی‌سی‌بی» از جمله تولیدات مضر مونسانتو هستند. اعمال ضدانسانی این کمپانی بزرگ سبب شده که جنبشهای اجتماعی متعددی در کشورهای جهان علیه این کمپانی شکل بگیرد. {اینجا} تنها درمورد یکی از جنایتهای این کمپانی صلیب سرخ اعلام کرد حدود ۴۰۰ هزار نفر به‌دلیل تماس با عامل نارنجی کشته یا فلج شدند؛ همچنین ۵۰۰ هزار کودک ناقص‌الخلقه بر اثر این عامل به دنیا آمدند.

تظاهرات مردم دنیا علیه جنایات مونسانتو

پس از معرفی اهمیت راهبردی کشاورزی و غذا برای صهیونیستها و همچنین معرفی بنیاد راکفلر و کمپانی مونسانتو، جا دارد به رزومه برندگان مدالهای طلای کشاورزی جمهوری اسلامی نگاهی بیندازیم.

 

*مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی ایران

در سال ۱۳۷۸ و در زمان وزارت عیسی کلانتری، وزیر وقت کشاورزی، مدالی برای تقدیر از افرادی خاص طراحی شد. این مدال هم‌اکنون به «مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی ایران» موسوم است. جالب است بدانیم اسکندری، وزیر جهاد کشاورزی دولت نهم، از وجود این مدال ابراز بی‌اطلاعی می‌کند! به این ترتیب به نظر می‌رسد اصل طراحی و اعطای این مدال، توسط سیستمهای شناخته شده در وزارت جهاد کشاورزی و برای پاسخگویی به نیازهای داخلی طراحی نشده است. این مدال تاکنون تنها به سه نفر اعطا شده است؛ اولین و دومین مدال در سالهای ۷۸ و ۷۹ شمسی توسط عیسی کلانتری به «نورمن بورلاگ» و «گوریو خوش» اعطا شد. سومین مدال نیز خردادماه سال گذشته به‌دست محمود حجتی بر سینه «ون مونتاگو» نقش بست.

مدالها	سال	تقدیرشونده	تقدیرکننده
اول	۱۳۷۸	نورمن بورلاگ	عیسی کلانتری
دوم	۱۳۷۹	گوریو خوش	عیسی کلانتری
سوم	۱۳۹۴	ون مونتاگو	محمود حجتی

* نورمن ارنست بورلاگ (Norman Ernest Borlaug)

در ویکی‌پدیا درمورد این شخص اطلاعات بسیار مختصری وجود دارد. این سایت تنها می‌نویسد: نورمن ارنست بورلاگ (به‌انگلیسی: Norman Ernest Borlaug) زاده ۲۵ مارس ۱۹۱۴ ــ درگذشته ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۹، دانشمند زیست‌شناس (بذرشناس) و برنده جایزه صلح نوبل آمریکایی بود، که در سن ۹۵سالگی بر اثر سرطان درگذشت. وی پدر انقلاب سبز در کشاورزی است.

افراد داخلی حامی وی، او را بزرگترین آمریکایی قرن بیستم معرفی می‌کنند و مدعی هستند تلاشهای وی جان یک میلیارد نفر را نجات داده است! اما واقعیت این است که بورلاگ در زمان حیاتش همکاری راهبردی با بنیاد «راکفلر» داشته است. نورمن بورلاگ با تأمین مالی از سوی راکفلر و فرد صهیونیستی به‌نام «روآن» مجموعه‌ای را پایه‌گذاری کرد که منشأ سیطره بیشتر این خانواده صهیونیست بر کشاورزی جهان شد. این مجموعه «بنیاد جایزه جهانی غذا» نام دارد؛ بنیاد راکفلر به‌صورت آشکار اعلام می‌کند که آن را در ابتدا وقف کرده و هم‌اکنون نیز اسپانسر آن به‌شمار می‌رود، به این ترتیب این بنیاد در سطح جهان اهداف بنیاد راکفلر را پیگیری می‌کند. فعالیتهای گسترده در مناطق مختلف دنیا ازجمله هند، پاکستان، مکزیک، فیلیپین و آمریکای جنوبی با حمایتهای گسترده و تحت برنامه‌های دو بنیاد صهیونیستی راکفلر و فورد در رزومه این فرد به چشم می‌خورد. در مورد ارتباط این شخص با صهیونیستها اسناد قابل توجهی وجود دارد که در جای خودش بررسی خواهد شد.
به این ترتیب برنده اولین مدال کشاورزی جمهوری اسلامی ایران یا خود یک صهیونیست اصیل است، یا در بهترین حالت عامل راهبردی و قابل اعتماد ایشان به شمار می‌رود

وقف جایزه جهانی غذا توسط راکفلر که در سایت این بنیاد منعکس است

* گوریو خوش (Gurev Khush)

گوریو خوش Gurev Khush دومین برنده مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی است. او در سال ۱۳۷۹، (مقارن با سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ میلادی) موفق به دریافت این مدال شد. طرفه اینکه در همین سال (۲۰۰۰ میلادی) در قبال خدماتی که به رژیم صهیونیستی انجام داد موفق شد بالاترین مدال کشاورزی رژیم صهیونیستی موسوم به «Wolf Prize in Agriculture» را نیز از دست «عذر وایزمن» (Ezer Weizman) رئیس‌جمهور وقت اسرائیل دریافت کند.

او همچنین موفق شد جایزه کشاورزی خوارزمی را نیز از دست رئیس جمهور وقت ایران دریافت کند.

گوریو خوش یکی از کارمندان ویژه مؤسسه تحقیقات بذر فیلیپین نیز به شمار می‌رود. این مؤسسه با تأمین مالی و تحت نفوذ بنیادهای صهیونیستی راکفلر و فورد اداره می‌شود. دیگر اینکه حمایت بنیاد صهیونیستی راکفلر از یکی از سرنخهای داخلی این جریان، ذیل تحقیقی در همین مؤسسه انجام گرفته است! {اینجا} از سوی دیگر اسناد قابل توجهی از ارتباط نزدیک این دو نفر به‌دست آمد که در جای خودش بررسی خواهد شد.

* ون مونتاگو (Marc Van Montagu)

یک سال پیش، خرداد ۹۴، سومین مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی توسط محمود حجتی به سینه «مارک ون مونتاگو» استاد دانشگاه «گنت» بلژیک نشانده شد.

اهدای مدال طلای کشاورزی به مونتاگو توسط وزیر جهاد کشاورزی

بدون شک با وجود دانشمندانی نظیر «هربرت بویر»، «استانلی کوهن» و «جف شل» نمی‌توان مونتاگو را بنیانگذار مهندسی ژنتیک جهان نامید. ون مونتاگو و استادش پروفسور جف شل در دانشگاه «گنت» کشور بلژیک موفق شدند با کشف قابلیتهای آگروباکتریوم، مکانیسم انتقال ژن و تولید گیاهان تراریخته (ترانس‌ژنیک) را ابداع نمایند. از سال ۲۰۱۳ به بعد روش ابداعی ایشان با روشهای کم‌خطرتر جایگزین شده، و این روش تدریجاً در حال افول و انقراض است.
هم‌اکنون نیز «مارک وَن مونتاگو» استاد دانشگاه «گِنت» بلژیک است. وی یکی از دو مؤسس اصلی شرکت «سیستم ژنتیک گیاهی» (Plant Genetic Systems) است که در سال ۲۰۰۲ توسط کمپانی مشهور «بایر» (Bayer CropScience) خریداری شد.
در سال ۲۰۱۳ مونتاگو به‌همراه دو نفر دیگر برنده «جایزه جهانی غذا» شده است. به لیست اسپانسرهای این جایزه که نگاه می‌کنیم باز به نامهای مونسانتو و بایر برخورد می‌کنیم! همچنین به لیست مشاوران این جایزه که بنگریم با «جرج هربرت واکر بوش»، رئیس ‌سیا در دولت جرالد فورد، معاون اول ریگان و رئیس‌جمهور آمریکا از ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۲ مواجه می‌شویم.
پایگاه خبری انستیتو علوم زیستی VIB بلژیک در مصاحبه با مونتاگو تأکید می‌کند که اهدای جایزه جهانی غذا در سال ۲۰۱۳ به ون مونتاگو در واقع «جایزه مونسانتو به مونسانتو» بوده است! زیرا شرکت مونسانتو حامی مالی جایزه جهانی غذاست و سالانه میلیونها دلار به این سازمان کمک می‌کند. از طرفی دیگر ون مونتاگو و پروژه‌هایش نیز تحت حمایت مالی مونسانتو قرار دارد.
ارتباط تنگاتنگ مونتاگو با کمپانیهای صهیونیستی راکفلر و مونسانتو هرگز مورد تردید نبوده است. او خود تأمین مالی از سوی مونسانتو در پروژه‌هایش را تأیید می‌کند. {برای مثال اینجا را ببینید} همچنین راکفلر فقط در یک نوبت برای تولید برنج تراریخته، دست‌کم مبلغ ۴۰۰ هزار دلار را به دانشگاه گنت، و شخص مارک مونتاگو اختصاص داده و پشتیبانی کرده است.

موارد فوق، بخش ناچیزی از اسناد نفوذ و تأثیر مراکز صهیونیستی در سطوح تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز کشاورزی ایران است. باید دید چه جریانی و با چه هدفی راه اعطای این مدالها به این افراد را هموار کرده، و به‌ازای این خوش‌خدمتی، چه مزایایی را از صهیونیستها دریافت کرده است. آیا سفر این افراد به ایران، تنها برای اعطای مدال صورت گرفته یا راه را برای موارد بعدی هموار کرده است؟ خبرگزاری تسنیم مجدداً از وزیر محترم جهاد کشاورزی، وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری، و رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی درخواست می‌کند نسبت به حل این مسئله حساس باشند.

منبع: سایت خبری تسنیم

۶ شرکت Monsanto, Syngenta, Dow, DuPont, Bayer and BASF بیش از ۷۵درصد بازار جهانی تولید محصولات دستکاری شده ژنتیکی یا سمومی را که به‌واسطه این محصولات فروخته می‌شوند در اختیار دارند؛ ۳۷ دولت در جهان کاشت این محصولات در کشور خود را ممنوع کرده‌اند.

به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ بیش از ۲۰ سال است که محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته) و عمدتاً چهار قلم عمده یعنی ذرت، سویا، کلزا و پنبه به بازار جهانی وارد شده و بیش از ۹۸ درصد مساحت زیر‌ کشت این نوع محصولات در جهان به این چهار محصول اختصاص دارد.
تولید‌کنندگان مدعی هستند که این محصولات دستکاری شده ژنتیکی دارای ویژگی مقاومت به حشره یا علف‌کش هستند که جای بسیار تأمل دارد؛ در طول دو دهه گذشته عمدتاً ۱۰ کشور در جهان ۹۸ درصد مساحت زیر کشت این محصولات را تولید کرده‌اند که بین آنها سه کشور آمریکا، آرژانتین و برزیل حدود ۷۵ درصد از کل این مساحت را به خود اختصاص داده‌اند.
محصولات دستکاری شده ژنتیکی تقریباً به‌روی حدود چهار درصد از کل زمینهای قابل کشت در جهان و با مشارکت کمتر از یک درصد از کل کشاورزان جهان به زیر کشت رفته است؛ در این مدت شواهد و مستندات مبتنی بر مطالعات و پژوهشهای زیادی در زمینه اثرات سوء این محصولات بر محیط زیست و سلامت انسان، دام و محصولات کشاورزی دستکاری شده ژنتیکی صورت گرفته شده است که تا‌کنون منجر به تصمیم ۳۷ دولت در جهان طبق جدول زیر برای عدم کاشت این محصولات و بعضاً در مواردی استفاده محدود از این محصولات در کشور‌شان شده است:

 

۶ شرکت بزرگ Monsanto, Syngenta, Dow, DuPont, Bayer and BASF هم‌اکنون بیش از ۷۵ درصد بازار جهانی تولید محصولات دستکاری شده ژنتیکی یا سمومی را که به‌واسطه این محصولات فروخته می‌شوند در اختیار دارند؛ قابل توجه است که شرکتهای آلمانی Bayer and BASF و شرکت سوئیسی Syngenta به‌دلیل عدم اطمینان از ایمن بودن محصولات برای سلامت مردم و محیط زیست خود در کشورهایی که در آنجا به ثبت رسیده‌اند اجازه فروش ندارند.
در تابستان سال ۲۰۱۵ میلادی پاپ، رهبر کاتولیکهای جهان در نامه‌ای خطاب به همه افراد جامعه بشری در مورد تأثیر محصولات دستکاری شده ژنتیکی به‌روی محیط زیست و متمرکز ساختن زمینهای کشاورزی در دستان تعدادی محدود از افراد بشر ابراز نگرانی کرد؛ در دو دهه گذشته مدعیان و طرفداران محصولات دستکاری شده ژنتیکی (GMOs) اعلام داشته‌اند:
۱٫ استفاده از تکنیک‌های مهندسی ژنتیک در ایجاد این محصولات جدید در واقع در امتداد آمیزشهای طبیعی گیاهان است و ریسک بیشتر یا متفاوتی از زاد و ولد طبیعی محصولات گیاهی در طبیعت ایجاد نمی‌کند که به‌طور قطع این ادعا صحیح نیست چرا که منابع ژنی قابل انتقال به گیاه صرفاً از منابع گیاهی خویشاوندی همان گیاه است نه منابع دیگر مثل باکتری و… .
۲٫ این محصولات ایمن هستند و می‌توان آنها را مغذی‌تر از محصولات گیاهی طبیعی کرد در حالی که روند روزافزون پژوهشها و بررسیها خلاف این موضوع را نشان می‌دهد و هرچه جلوتر می‌رویم به تمهیدات کشورها برای برخوردهای سختگیرانه‌تر با این محصولات مواجه می‌شویم.
۳٫ تولید این محصولات تحت نظارت و مقررات برای ایمن‌سازی است لیکن متأسفانه در عمل چنین چیزی اتفاق نیفتاده است که به‌عنوان مثال می‌توان به رها‌سازی غیرقانونی برنج تراریخته آن هم در سالهایی که جمهوری اسلامی ایران پروتکل کارتاهینا را تصویب کرد و به اجرا در آورد اشاره کرد.
۴٫ بازده محصول با استفاده از این روش افزایش پیدا می‌کند در حالی که این موضوع صحت ندارد و بسیاری از واریته یا ارقام محلی به‌مراتب دارای عملکردی بیشتر نسبت به این ارقام دارند.
۵٫ استفاده از آفت‌کشها را کم می‌کند؛ چنین موضوعی در عمل درست نیست و در مجموع سمومی که برای مبارزه با علف‌کش یا آفات این محصولات استفاده می‌شود اختلاف معنی‌داری با ارقام معمول ندارند.
۶٫ به‌نفع کشاورزان خواهد بود و زندگی آنها را راحت‌تر می‌کند؛ تجربه کشاورزانی که در دنیا این محصولات را کشت می‌کنند نشان می‌دهد که در میان‌مدت کشت این محصولات چنان خسارتی به کشاورزان خواهد زد که به‌سختی قابل جبران خواهد بود.
۷٫ منافع اقتصادی بالایی دارد؛ بررسیهای صورت گرفته شده نشان می‌دهد که کشاورزانی که مبادرت به کشت این محصولات کرده‌اند بعد از چند سال به‌عنوان شاکی به دادگاهها مراجعه کرده‌اند چرا که منافع اقتصادی آنها لطمات جدی خورده است.
۸٫ سود به محیط زیست می‌رساند؛ متأسفانه با کاهش تنوع زیستی به‌لحاظ کاشت این محصولات شاهد خسارت جدی به محیط زیست و بر هم زدن اکوسیستم طبیعی خواهیم بود.
۹٫ به تغذیه مردم جهان کمک خواهد کرد؛ این هم در میان‌مدت و درازمدت موجب از حیز انتفاع خارج شدن زمینهای مناسب کشاورزی خواهیم بود و کمکی به تغذیه مردم جهان نخواهد کرد.
باید گفت بر اساس شواهد قابل اطمینان و مستندهای علمی، ۹ ادعای ذکرشده در بالا صحت ندارد و به‌عکس، شواهد علمی جمع‌آوری و منتشر شده در طول دو دهه گذشته (از جمله انتشار صد‌ها مقاله و گزارشات مستند) در ارتباط با محصولات دستکاری شده ژنتیکی نشان می‌دهند که متأسفانه این محصولات هیچ‌یک از انتظارات ذکرشده در بالا را برآورده نکرده است و ۶ شرکت سرمایه‌دار بزرگ صرفاً مشغول به انحراف اذهان عمومی مردم جهان برای فروش محصولات خود بوده‌اند.
با توجه به موارد فوق لازم است مسئولان کشور برای پیشگیری از تبعات کشت و واردات گسترده این محصولات، تصمیمی عاقلانه برای حفظ امنیت غذایی و سلامت جامعه و منابع طبیعی همانند ۳۹ کشور دیگر اتخاذ کنند؛ به نظر می‌رسد در بین این کشورها تصمیم دولت روسیه برای ممنوعیت کشت همچنین واردات محصولات تراریخته به‌مدت حداقل پنج سال بتواند بهترین گزینه برای جمهوری اسلامی ایران توصیه و قلمداد شود تا در این مدت با مطالعات تحقیقات و توسعه فناوریهای نسل نوین تراریخته‌ها و ارزیابی‌های خطرات آنها بر اساس قانون و رفع نواقص قانونی و برچسب‌زنی تصمیم مناسب گرفته شود.

منبع : سایت خبری تسنیم

ممنوعیت کشت محصولات تراریخته در ایتالیا/ درخواست ۱۹ کشور اروپایی از اتحادیه اروپا برای ممنوعیت تراریخته

در اکتبر سال ۲۰۱۵ مسئولان کشور ایتالیا از اتحادیه اروپا درخواست کردند که کشت این محصولات را به طور کامل در این کشور ممنوع کند؛ ۱۹ کشور از ۲۸ کشور عضو این اتحادیه خواستار ممنوعیت کامل محصولات تراریخته در کشور خود هستند.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ از سال ۲۰۰۵ تا سال ۲۰۱۴ مناطق و سازمانهای کشت محصولات تراریخته کشور ایتالیا روند افزایشی داشتند اما پس از آزمایشهای متعدد کارشناسان و محققان، این روند افزایشی ثابت و سپس کاهش یافت؛ تصویر زیر مناطق و سازمانهای کشت محصولات تراریخته در سال ۲۰۱۴ را نشان می‌دهد.

نقاط سبز مناطق و نقاط زرد سازمانهای کشت محصولات تراریخته را نشان می‌دهند

در اواخر سال ۲۰۱۴، ۴۰ سازمان کشاورزی که از طرف مردم، کارشناسان، محققان، کشاورزان، سازمانهای محیط زیست،‌ سازمانهای تجاری و دیگر ارگانها به عنوان نماینده، مأمور به مخالفت علیه کشت محصولات تراریخته و خواستار ممنوعیت صد‌در‌صدی آنها در سراسر کشور ایتالیا شدند.
این اقدام همگانی مردم و سازمانهای کشور ایتالیا با موفقیت همراه بود و پس از این فشارها، شاهد روند کاهشی کشت محصولات تراریخته در کشور ایتالیا بودیم.
در سالهای اخیر اتحادیه اروپا قوانین جدیدی را برای محصولات تراریخته اعمال کرد که هر بار با مخالفتهای متعدد کشورهای زیر‌مجموعه خود مواجه می‌شد؛ از طرفی هم اتحادیه اروپا هنوز سلامت هیچ یک از محصولات تراریخته را تأیید نکرده است لذا اتحادیه اروپا در مارس ۲۰۱۴، قانون جدیدی تصویب کرد که مطابق آن ممنوعیت یا عدم ممنوعیت این محصولات را در اختیار کشورهای زیر مجموعه خود قرار داده است؛ یکی از بندهای این قانون به این صورت است که حتی اگر سلامت محصولات توسط اتحادیه تأیید شد کشورهای ذیل این اتحادیه حق ممنوعیت آن در کشور خود را دارند.
در اکتبر سال ۲۰۱۵، مسئولان کشور ایتالیا بنابر قانونی که اتحادیه اروپا وضع کرد که پیش‌تر به آن اشاره شد، از اتحادیه اروپا درخواست کردند که کشت این محصولات را به طور کامل در این کشور ممنوع کند.
متن درخواستی وزرای کشاورزی، محیط زیست و سلامت کشور ایتالیا به اتحادیه اروپا این چنین بیان شده است: «همسو با قوانین وضع شده توسط اتحادیه، خواستار ممنوعیت کشت محصولات دستکاری ژنتیکی شده هستیم» ضمن اینکه پس از ارسال این درخواست به اتحادیه، برخی از کشورهای اروپایی دیگر مانند آلمان نیز این کار را انجام دادند.
یکی از سایتهای خبری معتبر ایتالیا ماه گذشته گزارشی منتشر کرده که نشان می‌دهد پس از قانون اتحادیه اروپا مبنی بر اختیار داشتن جداگانه کشورهای زیرمجموعه این اتحادیه برای ممنوعیت یا عدم ممنوعیت محصولات تراریخته، ۱۹ کشور از ۲۸ کشور عضو این اتحادیه خواستار ممنوعیت کامل محصولات تراریخته در کشور خود هستند.
مطابق این گزارش کشورهای فرانسه، آلمان، اتریش، یونان، مجارستان، هلند، لتونی، لیتوانی، لوکزامبورگ، بلغارستان، لهستان، دانمارک، مالت، اسلوونی، ایتالیا و کرواسی، اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی خواستار ممنوعیت کامل محصولات تراریخته در کشورهای خود شده‌اند.
از طرفی این گزارش نشان می‌دهد که هر‌گونه‌ محصول تراریخته‌ای که در اتحادیه اروپا تولید یا وارد می‌شود، دارای برچسب تراریختگی هستند چرا که اتحادیه اروپا معتقد است که مردم باید از چیزی که مصرف می‌کنند آگاهی کامل داشته باشند.
محصولات دستکاری ژنتیکی شده همواره مشاجره‌ها و درگیریهای زیادی را برای کشورهای سراسر دنیا به خصوص کشورهای اروپایی به وجود آورده‌اند؛ در کشورهای اروپایی گروه‌های مردمی زیادی مانند گروه سبز (که در گزارشهای قبلی به آن اشاره شد) وجود داشتند که همواره با این محصولات مخالفت می‌کردند و معتقد بودند که این محصولات به سلامت انسان و جامعه بشری آسیب می‌رساند.
البته لازم به ذکر است که کشت این محصولات به مراتب آسان‌تر از محصولات ارگانیک است چرا که محصولات دستکاری ژنتیکی شده به بسیاری از عوامل مانند باد، آبیاری و رسیدگی به‌موقع، هرس کردن و … احتیاج ندارند اما باید در نظر گرفت که سلامت این محصولات هنوز مورد تأیید کشورهای دنیا قرار نگرفته است؛ در حال حاضر کشورهای قاره امریکا و آسیا بیشترین تولیدات و مصرف محصولات تراریخته را دارند و در کشورهای اروپایی تولید و مصرف آن بسیار محدود است.

منبع: سایت خبری تسنیم

مخالفت سازمانهای مردم‌نهاد کشور پرتغال با کشت محصولات تراریخته

سازمانهای مردم‌نهاد حوزه محصولات کشاورزی کشور پرتغال از همان ابتدا با کشت محصولات تراریخته مخالفت می‌کردند و معتقد بودند که سلامت یا عدم سلامت این محصولات باید تأیید شو
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ در سال ۱۹۹۹ تعدادی سازمان مردم‌نهاد(NGO) در حوزه محصولات کشاورزی در کشور پرتغال تأسیس شد؛ سازمانهای مردم‌نهاد، سازمانهایی هستند که مستقیماً بخشی از ساختار دولت محسوب نمی‌شوند اما نقش بسیار مهمی به‌عنوان واسطه بین تمامی مردم یک جامعه و قوای حاکم بر آن جامعه ایفا می‌کنند و در واقع این سازمانها رابطه عموم مردم با سران و حاکمان کشور هستند.
در کشور پرتغال سازمانهای مردم‌نهاد حوزه محصولات کشاورزی از همان ابتدا به شدت با کشت محصولات دستکاری ژنتیکی شده یا تراریخته مخالفت می‌کردند و معتقد بودند که باید سلامت یا عدم سلامت این محصولات تأیید شود همچنین این سازمانها بر این باور بودند که مردم در مورد این محصولات دچار کمبود اطلاعات هستند و باید ریز اطلاعات این محصولات در اختیار عموم مردم قرار گیرد.
در حال حاضر مطابق نقشه زیر، مناطق محدود و برخی از شرکتها و سازمانهای کشور پرتغال در حال کشت محصولات تراریخته هستند.

نقاط سبز نشان دهنده مناطق کشت محصولات تراریخته و نقاط زرد نشان دهنده ارگانها و سازمانهای کشت این محصولات هستند
از سال ۲۰۱۰ در کشور پرتغال کشت محصولات تراریخته بسیار رایج شد و هر ساله روند افزایشی داشت اما در چند سال اخیر شاهد کاهش کشت این محصولات بوده‌ایم و گزارشها حاکی از آن است که تنها ۴۰ درصد از محصولات این کشور در حال حاضر به صورت دستکاری ژنتیکی شده هستند که البته بر روی این محصولات، برچسب تراریختگی اعمال می‌شود.

با وجود محدود بودن مناطق و سازمانهای کشت این محصولات، لازم به ذکر است که پرتغال از جمله کشورهای اروپایی است که هنوز قانون مشخصی برای ممنوعیت یا عدم ممنوعیت این محصولات وضع نکرده است و همچنان این محصولات را به صورت قانونی در بازار خود به مشتریان عرضه می‌کند؛ این درحالی است که بسیاری از کشورهای اروپایی کشت این محصولات را تا حدودی ممنوع و یا محدود کرده‌اند.

منبع: سایت خبری تسنیم

دانشمندان اتریشی: نمی‌توانیم تضمین کنیم «تراریخته» به مردم آسیب نمی‌رساند

بسیاری از دانشمندان حوزه کشاورزی اتریش اظهار داشته‌اند: نمی‌توانیم تضمین کنیم که «محصولات تراریخته» هیچ آسیبی به مردم نمی‌رساند و نمی‌دانیم که چه تأثیراتی بر روی بدن انسان می‌گذارد. این موضوع موجب اجرای قانون «برچسب‌گذاری تراریخته» در اتریش شد.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ کشور اتریش از سال ۱۹۹۹ مطابق بند شانزدهم قانون اساسی اتحادیه اروپا، سعی در ممنوع کردن کشت دانه کلزا و ذرت تراریخته کرد اما اتحادیه اروپا با این درخواست کشور اتریش موافقت نکرد؛ این مخالفت موجب واکنش برخی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا شد که از این ممنوعیت در کشور اتریش حمایت می‌کردند اما این مخالفتها کارساز نبود و در نهایت کشت این محصولات در اتریش ادامه یافت.
در سال ۲۰۱۵ و همزمان با تغییرات برخی از قوانین مربوط به تغییرات ژنتیکی محصولات کشاورزی در اتحادیه اروپا، اتریش کشت این محصولات را در کشور خود محدود و برخی از محصولات مانند ذرت تراریخته را به طور کامل ممنوع کرد.
آماری که در اواخر سال ۲۰۱۵ توسط برخی از سایتهای خبری و اطلاع‌رسانی اروپایی منتشر شد، نشان داد که حدوداً دو سوم کشورهای عضو اتحادیه اروپا غذاهایی که از محصولات تراریخته تولید می‌شدند را به طور کامل ممنوع کردند؛ از طرفی، کشورهای مجارستان و اتریش خواستار محدودیت بیشتری برای این محصولات تراریخته بودند و معتقد بودند که هرچه سریعتر باید قانون «برچسب گذاری» این محصولات انجام گیرد.
اتریش معتقد بود که این محصولات دستکاری ژنتیکی شده موجب آلودگی مواد غذایی در کشور می‌شود که این موضوع مسئولان کشور را متقاعد کرد تا درباره سلامت این محصولات تحقیق به عمل آورند؛ پس از تحقیقات بسیار توسط مسئولان و کارشناسان کشور اتریش درباره سلامت این محصولات، مشخص شد که برخی از آنها دچار آسیبها و بیماریهایی هستند؛ این موضوع موجب شد که قانون «برچسب‌گذاری تراریختگی» از سال ۲۰۱۵ بر روی این محصولات اعمال شود.
کشمکشها بر روی محصولات تراریخته موضوعی است که از سال ۲۰۱۰ در اتحادیه اروپا وجود داشته و همچنان وجود دارد اما کشور اتریش همواره خواستار ممنوعیت کامل این محصولات بوده است؛ چرا که هنوز سلامت آنها مورد تأیید هیچکدام از کارشناسان و دانشمندان حوزه کشاورزی این کشور قرار نگرفته است؛ بسیاری از دانشمندان حوزه کشاورزی در این کشور اظهار داشته‌اند: ما نمی‌توانیم تضمین کنیم که این محصولات هیچ آسیبی به مردم نمی‌رساند و نمی‌دانیم که چه تأثیراتی بر روی بدن انسان می‌گذارد.
با وجود این هم اکنون مناطق نسبتاً زیادی در کشور اتریش در حال کشت محصولات تراریخته هستند که در شکل زیر قابل مشاهده است، البته باید گفت که بر روی همه این محصولات در بازار مصرف این کشور «برچسب تراریختگی» اعمال می‌شود.

منبع: سایت خبری تسنیم

نقش پررنگ «محصولات تراریخته وارداتی» در افزایش ابتلا به سرطان در مردم ایران

یک متخصص علوم آزمایشگاهی گفت: وجود محصولات تراریخته وارداتی در بازار مصرف کشورمان یکی از مهمترین عوامل افزایش سرطان در کشور طی سالیان اخیر بوده است.
سیدمحمد سیادتی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» درباره چرایی «روند صعودی افزایش میزان ابتلا به سرطان در کشور» که مسئولان مربوطه در وزارت بهداشت نیز بر آن صحه گذاشته‌اند، اظهار داشت: یقیناً سبک زندگی شهری در به وجود آمدن این آمارها و ابتلای بالا به سرطان مؤثر است؛ این سبک زندگی شهری که ما با آن درگیر هستیم، یک سبک زندگی ناسالم است که کم‌تحرکی یکی از موارد بروز آن است.
وی افزود: نتیجه طبیعی کم‌تحرکی، ایجاد چاقی در افراد به‌عنوان ام‌الامراض است؛ منتها به‌عقیده من دو فاکتور را می‌توان در خصوص عوامل اصلی افزایش سرطان نام برد: اول بی‌تحرکی، ورزش نکردن و نداشتن کار فیزیکی است و دیگری تغذیه که عامل بسیار مهمی در افزایش سرطان است.
سبزی و میوه‌جات غیرطبیعی در کشور فراوان است
سیادتی تصریح کرد: در حال حاضر تغذیه نسبت به گذشته تغییرات عمده‌ای داشته است؛ غذاهای غیرطبیعی افزایش یافته و عدم استفاده از میوه‌های طبیعی هم جزیی از این تغییرات است.
وی تأکید کرد: البته استفاده از میوه‌جاتی که با سموم مختلف پرورش می‌یابد به‌نسبت عاملی مانند عدم استفاده از میوه‌های طبیعی در افزایش سرطان در افراد مؤثرتر است؛ در حال حاضر در تولید میوه و سبزیجات مشکلی در کشور وجود ندارد بلکه مشکل در عدم وجود سبزیجات و میوه‌های طبیعی است؛ میانگین استفاده سموم گیاهی در ایران چندین برابر کشورهای دیگر است؛ این موارد مشکلات تغذیه‌ای فراوانی برای ما ایجاد می‌کند.
مواد غذایی تراریخته، عامل اصلی سرطان در کشور
این متخصص علوم آزمایشگاهی با اشاره به مشکلات و بیماریهای ناشی از مصرف مواد تراریخته وارداتی در کشورمان متذکر شد: وجود محصولات تراریخته وارداتی در بازار مصرف کشورمان که متأسفانه دولت در تلاش برای تصویب کشت و تجاری‌سازی تولید این محصولات در قالب برنامه ششم توسعه کشور است، یکی از مهمترین عوامل افزایش سرطان در کشور طی سالیان اخیر بوده است.
وی افزود: این محصولات بسیار خطرناک بوده و کشورهای غربی که خود مبدع بحث تراریخته هستند، اگر نگوییم به هیچ وجه از این محصولات استفاده نمی‌کنند، مصرفشان بسیار کمتر از کشورمان است و حتی برخی کشورهای اروپایی ۹۰ درصد از تولیداتشان غیرتراریخته است، همچنین در کاشت برخی محصولات کشاورزی خود، مطلقاً از سموم شیمیایی استفاده نمی‌کنند؛ سموم و کودهای شیمیایی که در حال حاضر در کشور استفاده می‌شود، متأسفانه ما وارد‌کننده آن هستیم؛ نمی‌دانم مبنای علمی این رفتارها و تصمیمات چیست اما به هر حال، این حربه یکی از مهمترین عوامل افزایش بیماریهایی چون سرطان، دیابت و فشار خون در میان مردم کشورمان است.
این متخصص علوم آزمایشگاهی درباره علت پایین‌تر بودن میزان ابتلا به سرطان حتی در برخی کشورهای کمتر توسعه‌یافته که از چربی و دخانیات بیشتری نیز به‌نسبت ایرانیها استفاده می‌کنند، تصریح کرد: پایین‌تر بودن نرخ سرطان در کشورهایی که توسعه‌یافتگی آنها از کشور ما کمتر است اما میزان مصرف دخانیات و چربی در آنها بیش از کشور ماست، خود گواه تأثیر بسیار خطرناک مصرف محصولات تراریخته در افزایش سرطان است.
ایجاد مراکز درمان سرطان هنر نیست؛ تعطیل کردن آن مهم است
سیادتی درباره تصمیم وزارت بهداشت برای تأسیس ۱۸۰ مرکز جدید درمان سرطان در کشور برای مقابله با موج افزایش سرطان گفت: مجموع مکاتب طبی دنیا، رویکرد پیشگیری را مقدم بر درمان می‌دانند؛ این هنر نیست که بگذاریم مبتلایان به سرطان در کشور ما زیاد شود و به‌عوض وزارت بهداشت هم اقدام به تأسیس مراکز درمانی سرطان جدید کند؛ باید توجه کنیم که سرعت پیشرفت سرطان به‌مراتب بالاتر از سرعت ایجاد مراکز درمان سرطان است؛ در کشور باید تحقیقات وسیع علمی انجام گیرد که ببینیم علت اصلی ایجاد و رشد سرعت سرطان در کشورمان چیست تا بتوانیم از آن پیشگیری کنیم.
این متخصص طب سنتی تصریح کرد: قضیه جالبی که بر تقدم پیشگیری بر درمان نقل می‌شود، اقدام جالب توجه گاندی، قهرمان مبارزه با استعمار انگلیس است؛ یک زمانی گاندی را برای افتتاح یک بیمارستان در هند دعوت می‌کنند، اما او این دعوت برای افتتاح بیمارستان را نمی‌پذیرد و می‌گوید: «هر زمان که تصمیم داشتید یک بیمارستان را تعطیل کنید من را دعوت کنید»؛ حال در کشور ما نیز ساخت مراکز جدید درمان سرطان هنر نیست بلکه تعطیل کردن آن مهم و هنر است.
تأثیر فراوان وعده‌های غذایی ناسالم در افزایش سرطان
این متخصص علوم آزمایشگاهی با اشاره به استفاده زیاد از غذاهای ناسالم توسط جوانان کشورمان یادآور شد: استفاده از فست‌فودها که متأسفانه مذاق نسل جدید به‌سمت آن گرایش پیدا کرده است یکی دیگر از عوامل اصلی افزایش سرطان است؛ متأسفانه نسل جوان حاضر نیست از غذاهای طبیعی استفاده کند اما فست‌فودها و نوشابه‌ها را با اشتیاق می‌خورد؛ تنوع‌خواری در یک وعده غذایی مشکلات زیادی به وجود می‌آورد.
وی تصریح کرد: از سویی حتی شیرهایی که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرد، چقدر حامل مواد نگه‌دارنده شیمیایی است؛ شیر جزو مواد غذایی بسیار مؤثر در سلامتی انسان است اما شیر باید تازه و عاری از مواد نگه‌دارنده باشد؛ استفاده از مواد نگه‌دارنده در این شیرها یقیناً بیش از حد مجاز است؛ حتماً توجه کرده‌اید که روی برخی از این شیرهای کارخانه‌ای، تاریخ مصرف ۶ماهه درج شده است؛ خوب! شیری که باید در ۴۸ ساعت خراب شود، چه مواد و نگه‌دارنده‌هایی به آن اضافه کرده‌اند که تا ۶ ماه فاسد نمی‌شود؟!
این متخصص طب سنتی افزود: این مواد نگه‌دارنده قطعاً برای سلامت انسان مضر هستند و بدن ما برای هضم این مواد ساخته نشده است؛ این مواد از عوامل مؤثر در سرطان محسوب می‌شود و به همین جهت است که متأسفانه سرطان‌های شناخته شده در کنار سرطان‌های ناشناخته در کشورمان افزایش پیدا کرده است.
نظارتی برای جلوگیری از واردات مواد سرطانزا به کشور وجود ندارد
سیادتی متذکر شد: واردات بی‌حد و حصر و قاچاق میوه‌ها، نبود نظارت در تولید مواد غذایی و تولید مواد غذایی صنعتی از مشکلاتی است که گریبانگیر کشور است؛ به‌طور یقین شما در اخبار شنیده بودید که کشور عراق قانونی را تصویب کرده که کشور ما قبل از صادرات هر محصول به عراق، باید از وزارت بهداشت عراق مجوز سالم بودن آن محصول را بگیرد؛ جالب است که کشور عراق نظارت دقیق‌تری نسبت به ما در واردات به کشورش دارد؛ چرا چنین قانونی در کشور ما اجرا نمی شود؟!
وی افزود: در اغلب میوه‌فروشی‌های سطح کشور، میوه‌های خارجی وجود دارد که بسیاری از این میوه‌ها از اقصی‌نقاط دنیا به کشور ما می‌آید یا اخیراً بعد از قضیه برجام، آمریکایی‌ها در تلاشند که نوشابه ساخت خودشان را به کشور ما صادر کنند یا نخستین شعبه فست‌فود مک‌دونالد را در ایران تأسیس کنند؛ آنها می‌دانند که از طریق تغذیه می‌شود خیلی مسائل را بر ملت ما تحمیل کنند؛ زیرا وقتی خوراک مردم در اختیار دشمن قرار گرفت آنها قادر به انجام کارهای بسیاری برای ضربه زدن به مردم ما خواهند بود.
واردات بدون محدودیت سیگار به کشور در اوج تحریمها
سیادتی همچنین با ابراز تأسف از افتتاح کارخانه سیگار در شهر اشتهارد در فروردین‌ ماه سال جاری متذکر شد: علت عدم اشاره من به تأثیرات بد دخانیات بر سلامتی انسان، بدیهی بودن تأثیرات فوق‌العاده مضر آن بر سلامتی انسان است والّا مصرف دخانیات یکی از عوامل اصلی ایجاد سرطان است.
این متخصص علوم آزمایشگاهی تصریح کرد: در زمانی که کشور ما تحت تحریمهای کشورهای غربی قرار داشت، انواع و اقسام سیگار به کشور وارد می‌شد در حالی که دشمنان از ورود برخی اقلام دارویی به کشورمان جلوگیری می‌کردند؛ این رفتار دشمن طبیعی است زیرا وقتی مردم ما از دخانیات و مواد غذایی ناسالم استفاده کنند، محتاج به دارو می‌شوند و چون در کشور نمی‌توانیم در سطح مورد نیاز دارو تولید کنیم، مجبور به دست دراز کردن در مقابل آنان هستیم.
وی یادآور شد: از بسیاری از متخصصین شنیده‌ام که حضور کنار اشعه و امواج ماهواره‌ای، در ایجاد سرطان مؤثر است؛ اشعه‌هایی که ما امروزه در معرض آنها قرار داریم، به‌طور قطع در زمانهای گذشته نبوده و این خود یکی از عوامل افزایش سرطانهای پوستی در زمان ما است.
مسئولان تأثیرات خطرناک امواج بر سلامتی را جدی بگیرند
سیادتی تصریح کرد: دانشمندان در گزارشهای فراوانی که در دنیا منتشر شده است، تأثیرات بسیار خطرناک این امواج را بیان کرده‌اند؛ امواج مودم قادر است از دیوارهای مختلف هم عبور کند.
وی افزود: طی آزمایشی در کشور هلند، موبایل‌های خاموش را در تعدادی از گاوداری‌ها قرار دادند که نتیجه این کار، افزایش سقط جنین گاو و کاهش شیردهی آنها بود؛ این آزمایش حاکی از تأثیرات موبایل‌های خاموش بود، شما فرض کنید موبایل‌های روشن چه تأثیری بر انسان دارند.
این متخصص علوم آزمایشگاهی درباره اقدام دولت انگلستان در ممنوعیت استفاده از مودم در خانه‌ها و اجازه‌دهی به مردم کشورش برای استفاده از اینترنت منحصراً در کافی‌نتها و وای‌فای موجود در سطح شهر گفت: یکی از علل اصلی تقاضاهای شبکه‌های بین‌المللی برای افزایش سرعت اینترنت در کشور همچنین ورود تأسیسات جدید مخابراتی به ایران، ایجاد اشعه‌های سرطان‌زا و جهش ژنی در مردم ایران است.

منبع: سایت خبری تسنیم

تفاهم‌نامه ملی تراریخته از نظر انجمن ژنتیک ایران چیزی جز عوامفریبی نیست

رئیس انجمن ژنتیک ایران در واکنش به انتشار «تفاهم‌نامه ملی تراریخته ایران» با بیان اینکه پیشنهاد‌دهندگان نام خود را نیز ارائه کنند تا میزان وثوق به این مطالب قابل ارزیابی باشد، تأکید کرد: این پیشنهاد از نظر انجمن ژنتیک ایران چیزی جز عوامفریبی نیست.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ طی چند روز اخیر متنی با عنوان «تفاهم‌نامه ملی تراریخته ایران ۱۳۹۵ ــ ۱۴۰۰» منتشر شده است و این در حالیست که بسیاری از فعالان و اساتید برجسته حوزه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران اصولاً از این موضوع بی‌اطلاع بوده و تأیید مفاد این تفاهم‌نامه توسط خود را تکذیب می‌کنند.
دکتر محمود تولایی؛ رئیس انجمن ژنتیک ایران که ریاست مرکز تحقیقات ژنتیک نور را نیز به‌عهده دارد و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله اعظم(عج) است ضمن رد مفاد این تفاهم‌نامه، هرگونه موافقت خود با مفاد چنین تفاهم‌نامه‌ای را تکذیب کرد؛ در ادامه پاسخ رئیس انجمن ژنتیک ایران در این خصوص آمده است:
«مشخص نیست کدام مجمع علمی پشت این پیشنهاد قرار گرفته است؛ بهتر است پیشنهاد‌دهندگان نام و مشخصات خود را نیز ارائه کنند تا میزان وثوق و تعهد به این مطالب قابل ارزیابی باشد.
ثانیاً، بنده با توقف واردات محصولات تراریخته موافقم اما اینکه محصول ارگانیک بتواند جبران‌کننده نیاز کشور به حجم انبوه روغن و غلات و انواع نیازهای وارداتی فعلی باشد از همین حالا فرضیه‌ای باطل است چرا که اولاً به محصولی ارگانیک اطلاق می‌شود که اولاً بذر آن خالص و سالم و دست نخورده باشد و ثانیاً در زمینی کشت شود که طی سه سال گذشته در آن کود و سم شیمیایی استفاده نشده باشد و آب آن مزرعه هم نباید از زمینی عبور کند که در آن کود شیمیایی و سم مصرف شده باشد.
چنین زمین و شرایطی در کجای ایران و با چه مساحتی پیدا می‌شود؟ به‌نظر می‌رسد که عنوان ارگانیک بیشتر ادعاست تا واقعیت؛ با این حال در بهترین شرایط، تأمین بیش از ۱۰ درصد نیاز از این طریق محال است؛ کشاورزی سنتی هم با لحاظ همه شرایط به‌نژادی و اصلاح نباتات کلاسیک و … هم اگر ۲۰ درصد افزایش راندمان پیدا کند هم، حداکثر ۵۰ درصد نیاز کشور را تأمین خواهد کرد بنابر‌این برای تأمین مابقی و علی‌الخصوص اقتصادی و رقابت‌پذیر کردن کشاورزی، استفاده از فنون بیوتکنولوژی به‌ویژه اصلاح ژنتیکی‌، تولید گیاهان مقاوم به شوری، مقاوم به خشکی و مقاوم به آفات برای مهار مصرف سموم خطرناک اجتناب‌ناپذیر است.
متن تفاهم‌نامه موهوم، عبارات به‌ظاهر خوبی است که مرا به‌یاد کلمه حقی می‌اندازد که پشت سر آن، اراده باطل و ناحقی برای تعطیل کردن بیوتکنولوژی در کشاورزی برای خوداتکایی در کشور است؛ این پیشنهاد از نظر انجمن ژنتیک ایران چیزی جز عوامفریبی نیست.
کسانی باید برای آینده علم و فناوری دل بسوزانند که به‌جز حرف، غوغاسالاری، تبلیغ و عملیات روانی با الفاظ، لااقل یک کارنامه موفق عملی یا با تولید یک محصول فناورانه به این کشور خدمت کرده باشند‌».
شایان ذکر است دکتر محمدعلی ملبوبی؛ معاون فناوری پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست‌فناوری که سمت “پرزیدنت” فدراسیون بیوتکنولوژی آسیا و ریاست کارگروه کشاورزی ستاد توسعه زیست‌فناوری را نیز به‌عهده دارد نیز با صدور پیامی به انتشار این تفاهم‌نامه واکنش نشان داد.

منبع: سایت خبری تسنیم

آزمایشگاهی برای تشخیص «تراریختگی محصولات وارداتی» در گمرکات مستقر نیست/ احساس خطر برخی از به خطر افتادن “واردات” تراریخته

متن خبر کلیک کنید

واردات سالانه ۵ میلیارد دلار «محصولات تراریخته» به کشور/ «آلودگی ژنی» یکی از پیامدهای کشت GMO در ایران

متن خبر کلیک کنید