مدرار سایتی برای فهمیدن
ذوالقرنین قرآن کیست ? ۱۷
{احادیث ذوالقرنین ۷}
{ ۱۷/۷۰۹۸). عیّاشی با سند خود از اصبغ بن نباته روایت کرده است، که گفت : ابن کوّاء در محضر امام علی علیه السلام (که بالای منبر بود) برخاست و عرض کرد : ای امیرالمؤمنین ! مرا نسبت به داستان ذوالقرنین آگاه فرما، آیا پیغمبر و یا پادشاه بود? همچنین مرا نسبت به شاخ های او آگاه نما، آیا از طلا و یا از نقره بود ?
فرمود: او نه پیغمبر بود و نه پادشاه، همچنین شاخ هایش از طلا و نقره نبود، بلکه او بنده ای بود که به خداوند محبّت می ورزید و خداوند هم او را دوست می داشت، برای خدا خیراندیش بود و خدا هم او را خیرخواه بود و او را ذوالقرنین گفته اند، چون قوم خود را به سوی حق دعوت می کرد که ضربتی به یک طرف سرش زدند، پس مدت زمانی از آن ها پنهان شد و چون نزد آنها بازگشت، به طرف دیگر سرش نیز ضربتی دیگر وارد کردند و در بین شما نیز همانند او وجود دارد. (منظور خود امیرالمؤمنین علی علیه السلام می باشد). (تفسیر عیّاشی)
۱۸/۷۰۹۹). همچنین با سند خود از ابوبصیر روایت کرده است، که گفت: امام باقر علیه السلام فرمود: به راستی ذوالقرنین پیغمبر نبود، بلکه او بنده ای شایسته بود که به خداوند محبّت می ورزید و خداوند هم او را دوست می داشت، برای خدا خیر اندیش بود و خدا هم خیرخواه او بود، او قوم خود را به رعایت تقوا دعوت و سفارش می کرد، ضربتی به یک طرف سرش زدند و مدتی از آن ها پنهان شد و چون نزد آن ها بازگشت، به طرف دیگر سرش نیز ضربتی دیگر وارد کردند و در بین شما نیز همانند او وجود دارد.
و او در انتخاب یکی از (دو) ابر سخت و چموش، ساکت و آرام مخیّر شد که هر کدام را خواست انتخاب نماید ولی او ابر ساکت و آرام را برگزید و چون به هر گروهی می رسید از پیش خود آنان را موعظه و نصیحت می کرد، که مبادا دیگر پیامبران را تکذیب و توهین کنند. (تفسیر عیّاشی)
۱۹/۷۱۰۰). و نیز با سند خود از ابوالطُفیل روایت کرده است، که گفت: از امام علی علیه السلام شنیدم که می فرمود: به راستی ذواقرنین پیغمبر و رسول نبود، بلکه او بنده ای شایسته بود که به خداوند محبّت می ورزید و خداوند هم او را دوست می داشتم، قوم خود را دعوت و هدایت می کرد، پس ضربتی به یک طرف سرش زدند و کشته شد، پس (از گذشت مدتی زنده شد و نیز) ضربتی دیگر به طرف دیگر سرش وارد کردند و کشته شد. (تفسیر عیّاشی )
۲۰/۷۱۰۱). و از بُرید بن معاویه روایت کرده است، که گفت: به امام باقر و امام صادق علیه السلام عرض کردم: موقعیت و منزلت شما چگونه است ? و از گذشتگان به چه کسی شبیه هستید ?
فرمودند : همانند صاحب موسی علیه السلام (خضر) و ذوالقرنین که هر دو عالم بودند ولی پیامبر نبودند. (تفسیر عیّاشی)
۲۱/۷۱۰۲). و از ابوحمزه ثمالی روایت کرده است، که گفت: امام باقر علیه السلام فرمود: همانا خداوند بعد از زمان نوح علیه السلام، پیامبران را روی زمین پادشاه قرار نداده مگر چهار نفر را: اولین ایشان ذوالقرنین است که نام او عیّاش می باشد و داود، سلیمان و یوسف علیهم السلام بوده اند. و اما عیّاش ما بین سرزمین شامات تا بلاد اصطبر (اصطخر فارس) را تسلّط یافت، و سُلطه سلیمان به همین کیفیت بود. و اما یوسف پادشاه مصر و حوالی آن شد و بیش از آن نبود. (تفسیر عیّاشی)}
نکته۱: همانگونه که ملاحظه می نمایید در حدیث شماره ۲۰ خضر علیه السلام و ذوالقرنین پیامبر دانسته نشده اند. حال آنکه در حدیث ۲۱ ذوالقرنین نیز پیامبری پادشاه به مانند داود خلیفه اللّه و سلیمان حشمت اللّه و یوسف عزیزاللّه دانسته شده است ! بنابراین در این حدیث ذوالقرنین هم پیامبر است و هم یک پادشاه بزرگ.
نکته ۲: در حدیث ۲۱ واژهٔ اصطبر نامأنوس بود و فقیر در بعضی روایات آن را اصطخر دیده بودم به متن عربی کتاب تفسیر البرهان رجوع نمودم و دیدم که واژه اصطخر درست است. احتمالاً در حروف چینی ترجمه کتاب اشتباهی رخ داده است که این واژه به صورت اصطبر آمده است. همچنین در متن عربی این حدیث اینگونه آمده بود که حکومت های داود نبی خلیفه اللّه و سلیمان نبی حشمت اللّه تا حدود اصطخر در فارس بوده است و حکومت ذوالقرنین ما بین غرب (مغرب الشمس) و شرق (مطلع الشمس) بوده است.
بعید است مترجم محترم اینجا متن عربی حدیث را اشتباه ترجمه نموده باشد. شاید در نسخه ای که مترجم اساس ترجمه را بر آن قرار داده است متن حدیث بگونه ای که ترجمه اش را ملاحظه می نمایید آمده باشد !
ادامه دارد ….
