مدرار سایتی برای فهمیدن
ذوالقرنین قرآن کیست ? ۵۶
{نگاهی به اساطیر میان رودان و ارتباط آن با صور فلکی در آسمان شب ۱۷}
{ انکی و نین خورسگ: اسطوره ای آسمانی ۱۱}
{ بلکه در پاسخ گفتند که : ما به غیر از تو ولیی برای خود نمی شناسیم، و ولی ما تنها تویی، و با نفی ولایت غیر از خدا، عدم رضایت خود را به طور کنایه رساندند؛ چون اگر بر پرستش مشرکین راضی می شدند، قهراً بین آنان و مشرکین موالاتی می بود، و این موالات با انحصار ولایت در خدا منافات دارد، بعد از آنکه ولایت را منحصر در خدای تعالی کردند، دیگر معنا ندارد بین آنان و پرستندگانشان موالاتی باشد، و وقتی موالاتی نبود، رضایت به پرستش آنان نیز نخواهد بود.
سپس بنا به حکایت قرآن کریم گفتند: «بَلْ کَانُوا یَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَکْثَرُهُمْ بِهِمْ مُؤْمِنُونَ» و جن دومین طایفه از طوایف سه گانه ای هستند که مورد پرستش مشرکین واقع شده اند؛ چون گفتیم: مشرکین سه طایفه از موجودات را می پرستیدند، ملائکه، و جن، و قدیسین از بشر را، از این سه طایفه دو طایفهٔ اول در استحقاق پرستش مقدم بر طایفه سوم می باشند، و طایفهٔ سوم هر چند که اگر به حد کمال رسیده باشند، از دو طایفهٔ اول افضلند، و لیکن هر چند باشند ملحق به آن دو طایفه اند.
و اینکه ملائکه در کلام خود کلمهٔ اضراب و اعراض، یعنی کلمهٔ «بل» را به کار بردند، دلیل بر این است که جن به پرستش بت پرستان راضی بوده اند.
و جن همان کسانی هستند که وثنی ها آنها را مبادی شرور، و پیدایش فساد در عالم می دانستند، و آنها را می پرستیدند، برای اینکه از 👈شرشان محفوظ بمانند، همچنان که ملائکه را مبدء تاریخ پنداشته، آنها را می پرستیدند، تا خیرات آنان را به سوی خود سرازیر کنند.
مراد از جن اینهایند، نه آنکه _چنانچه بعضی گفته اند👈_ ابلیس و فرزندان، و یاوران وی باشند، و معنای عبادت ابلیس این باشد که دعوت وی را اطاعت نموده، و به دعوت وی ملائکه را می پرستیدند، و یا به دعوت وی هر گناه دیگری را مرتکب می شدند.
دلیل بر بطلان این تفسیر، تعبیری است که در آیهٔ شریفه به لفظ ایمان آمده، نه به لفظ اطاعت، و نیز آن تفسیر دیگر که گفته: «جن در برابر مشرکین مجسم می شدند، و مشرکین آنها را ملائکه می پنداشتند، و می پرستیدند» و همچنین آن تفسیر دیگر که گفته : «جنیان بدرون بت ها می رفتند، تا در هنگام پرستش بت پرستان، ایشان پرستش شوند» صحیح نیست.
و ای بسا وجه اینکه ایمان به جن را به بیشتر مشرکین نسبت دادند، نه به همهٔ آنان این باشد که بیشتر مشرکین منظورشان از بت پرستی مصونیت از شرور آلهه بوده، و از سوی دیگر در مذهب ایشان مبدء تمامی شرور جن بوده است، پس در نتیجه پرستش بیشتر آنان به طور ناخودآگاه پرستش جن بوده است.
و اینکه بعضی از مفسرین گفته اند: منظور از اکثر، 👈همگی مشرکین است، صحیح نیست؛ چون این توجیه و تفسیر وقتی صحیح است، که کلمهٔ عبادت به اطاعت تفسیر شود، و حال آنکه توجه فرمودید که: آیهٔ شریفه سخنی از اطاعت به میان نیاورده، بلکه سخن از ایمان گفته است. } (ترجمه تفسیر المیزان جلد ۱۶ صفحات ۵۸۱ الی ۵۸۳)
همانگونه که ملاحظه می نمایید علامه طباطبایی در تفسیر آیات ۴۰ و ۴۱ سورهٔ سبأ تفسیری متفاوت از آنچه که اهل ظاهر از ظاهر این آیات می نمایند ارائه می دهد. و می فرمایند که این آیه ابداً به این معنا نیست که تمام ایزدان جن هستند آنگونه که آقایان فکر می نمایند. و حتی ایشان به درستی جنیانی را که بعضا به عنوان خدایان پرستیده می شدند مبادی شروری می دانند که پیشینیان اعتقاد داشتند که باید به این مبادی شرور قربانی تقدیم نمایند تا از عذاب و شرارتشان در امان ماند و اینکه این خدایان جنی از فرزندان ابلیس باشند را نفی می نمایند.
