مدرار سایتی برای فهمیدن
ذوالقرنین قرآن کیست ?۸۷
{نگاهی به اساطیر میان رودان و ارتباط آن با صور فلکی در آسمان شب۴۷}
{انکی و نین خورسگ: اسطوره ای آسمانی ۳۹}
{ نیبیرو ۷}
{ مردوخ کیست ۳}
نگاره ای از مردوخ ایزد حاصلخیزی و محتملاً رب النوع صورت فلکی جاثی در حال مبارزه با اژدها
به حالت پاها و دست ها در نگاره دقت شود که به صورت فلکی جاثی بی شباهت نمی باشد
نگاره ای از مردوخ ایزد حاصلخیزی و محتملاً رب النوع صورت فلکی جاثی در حال مبارزه با اژدها
به حالت پاها و دست ها در این نگاره دقت شود که به صورت فلکی جاثی بی شباهت نمی باشد.
در باب آنچه گفته شد به فقرات زیر به عنوان شواهد توجه نمایید : 👇
ارتباط ایزد فرومایه بعل با چرخه سال کشاورزی : 👇
{ اسطوره بعل روایت اندیشهٔ به قدرت و مآل اندیشی و تحلیل داستان مایه قدرت یافتن بعل و رسیدن او به شهریاری و پیوند این سه لوح با جشن سال نو چندان صریح نیست. از مزامیر عبری اما چنین بر می آید که این مزامیر با جشن آیینی بین النهرین در 👈سال نو و در بهار پیوندی نزدیک دارد؛ و در ادامهٔ ماجرا ستیز بعل و موت نیز با بحران فصلی 👈 خزان پیوندی آشکار می یابد. } (کتاب اساطیر خاور نزدیک جان گری صفحه ۱۳۷)
ارتباط بعل با چرخه کشاورزی : 👇
{ بعل در برخی از نقش های خویش رویانندهٔ نباتات و کسی است که از وی با عنوان پسر داجون (داجان) [شاید به معنای گندم در زبان عبری ]، که خدای غلات یا خدایی است که معبد وی در کنار معبد بعل بر بلندای رأس الشمره قرار داشت. بعل همانند تموز، در بین النهرین، خدایی است که می میرد و دیگر بار از مردگان بر می خیزد و دیگرگونی وی بر زمین و جهان زیرین شاید با تقویم کشاورزی پیوند دارد و اسطورهٔ بعل در ستیز با سترونی یادآور ماجرای تموز است. در این اسطوره نقش آنات خواهر بعل یادآور نقش ایشتر در اساطیر بین النهرین و از بعل همانند تموز خدائی گیاهی پدید می آورد } (کتاب اساطیر خاور نزدیک جان گری صفحات ۱۲۰ و ۱۲۱ )
ارتباط مردوخ با چرخه کشاورزی و حاصلخیزی و غلات : 👇
{ مردوخ بزرگترین فرزند ائا (انکی) بود. او از آپسو (آب های شیرین) فراز آمد و در اصل گونهٔ شخصیت یافتهٔ کنش بارورکنندگی آب ها به شمار می رفت؛ او بود که گیاهان را رویاند و غله را پروراند. بنابراین، او پیش از هر چیز شخصیت یک ایزد کشاورزی را داشت و یکی از عناوین وی مرو ( به معنای بیل) خود گواه این مسئله است. …} (کتاب جهان اسطوره ها ترجمه ابوالقاسم اسماعیل پور صفحه ۵۶)
نکات مهم و توضیحات : همان گونه که ملاحظه نمودید بعل نیز به مانند مردوخ در اساطیر ایزد حاصلخیزی است و با چرخه کشاورزی ارتباط تنگاتنگ دارد. همچنین همانگونه که بالاتر گفته شد بررسی نگاره های بعل در کنعان، شباهت بین این ایزد را با صورت فلکی جاثی را نشان می دهد. البته اینجا بد نیست به این مهم اشاره نمایم که صورت های فلکی عوا (گاوران) و قیفاووس (سلطان) نیز به نگاره های بعل شباهت دارد. اما بررسی فقیر نشان می دهد که احتمال اینکه یکی از این دو صورت فلکی با بعل اینهمان باشند بسیار بعید است. زیرا هیچ کدام از این دو صورت فلکی در بازه زمانی بین ۲۰۰۰ الی ۱۰۰۰ قبل میلاد با چرخه کشاورزی ارتباط ندارند. یعنی بالا آمدن آنها از عالم زیرین (پایین خط افق) به پهنای آسمان شب (افق آسمان) و رسیدن آنها به اوج خویش و سپس رفتن آنها به عالم زیرین با چرخه کشاورزی مردمان جهان باستان ارتباطی ندارد. از سوی دیگر صورت فلکی جاثی دقیقاً در نزدیکی صورت فلکی اژدها (دراگون) است. و زاویه آن نسبت به این صورت فلکی به گونه ای است که گویی در حال مبارزه با آن است و گرز و یا سلاح خویش را می خواهد بر فرق اژدها بکوبد. و این با بعضی نگاره های همتای میان رودانی بعل یعنی مردوخ شباهت دارد که در آن مردوخ با اژدهایی می جنگد.
این تشابه ما را به اینهمانی بعل و همتای میان رودانی اش یعنی مردوخ با صورت فلکی جاثی نزدیکتر می نماید.
نکته مهم دیگر این است که ستارهٔ تاو هرکولس (جاثی) ستاره ای است که در حوالی سال ۷۴۰۰ قبل از میلاد ستاره 👈قطبی بوده است و مجدداً در سال ۱۸۴۰۰ میلادی به جایگاه پیشین خویش باز می گردد. و این نشان دهنده اهمیت جایگاه قطب شمال (قطب معدل النهار) است. نکته جالب دیگر این است که صورت فلکی دراگون مدتهاست که در حوالی قطب شمال دایره البروج (با قطب شمال معروف اشتباه گرفته نشود) قرار گرفته است. و شکل قرار گیری صورت فلکی جاثی دقیقاً به گونه ای است که گویی در حال مبارزه با صورت فلکی اژدها می باشد.
تصویر تطابق نگاره بعل با صورت فلکی جاثی که دقیقا گرز بعل مقابل سر اژدها می باشد.
البته ما در این تطابق بعل را بر خلاف آنچه یونانیان از هرکول (جاثی)تصور نموده اند. فرض کرده ایم. یونانیان سر و دستان را در پایین و پاهای این صورت فلکی را در بالا تصور نموده اند.
آنگونه که در تصویر بعدی ملاحظه خواهید نمود.
زمان حدود ۲۰۰۰ قبل میلاد
مکان حله عراق
تصویر تطابق صورت فلکی جاثی و نگاره بعل به گونه ای که یونانیان هرکولس (جاثی) را تصور می نموده اند.
نگاره دیگری از مردوخ، ایزد حاصلخیزی در نزد مردمان میان رودان و ایزد بزرگ شهر بابل در حال شلیک با کمان به هیولایی که با اژدها در نگاره دیگر مردوخ فرق دارد. این هیولا محتملاً باید تیامات باشد و با اژدها فرق داشته باشد.به شکل قرار گیری پاهای مردوخ و شباهتش با صورت فلکی جاثی توجه نمایید. در ادامه تحلیلی بر این نگاره و این موضوع خواهیم داشت. بخش هایی از الواح آفرینش بابلی که به مبارزه مردوخ و تیامات با کمان اشاره دارد : 👇
{ آنگاه مردوخ کمانی بساخت و آن را زه کرد تا سلاحش باشد، تیر بر کمان نهاد، با دست راستش گرز را برداشت و آن را بلند کرد، کمان و تیر دان بر شانه نهاد، در برابرش برق آسمانی می درخشید، چه او روشنی آسمانی بود. } (کتاب جهان اسطوره ها ترجمه ابوالقاسم اسماعیل پور صفحه ۱۷۵)
تصویر مردوخ در حال تیر زدن به هیولایی که محتملاً تیامت در متن انوماالیش است. در متن انوماالیش در لوح چهارم می خوانیم 👈 { او (مردوخ) کمانی ساخت، آن را چون سلاح خویش مشخص کرد، به آن تیر ضمیمه کرد، زه آن را ثابت کرد. گرز خویش را بالا برد، آن را به دست راست گرفت، کمان و تیردان را به پهلوی خود آویخت. } (تاریخ تمدن بین النهرین یوسف مجیدزاده جلد دوم صفحه ۳۰۲)
و
{…سپس تیامت و مردوک، خردمندترین خدایان توأمان خارج شدند. آنها در نبردی تن به تن به این سو و آن سو شدند، در جنگ به هم پیچیدند. سرور (مردوخ) برای به بند کشیدن او تور خویش را گسترد، باد پلید را، که به دنبال می آمد، روبه روی الهه آزاد کرد. همین که تیامات برای از میان بردن آن دهان گشود، باد پلید را درون (دهان) پیش راند تا او دهان خود را نبندد. همچنان که بادهای شرزه شکم او را پر کردند، بدن او متورم شد و دهانش کاملاً باز ماند. او (مردوک) 👈تیر را رها ساخت، تیر شکم وی را درید، }(تاریخ تمدن بین النهرین یوسف مجیدزاده جلد دوم صفحه ۳۰۳)
ادامه دارد…
