ستاره نیبیرو =طارق؟؟

آیا ستاره طارق یکی از پنج صیحه یا ندای ذکر شده در آخرالزّمان است؟

ظهور ستاره طارق بر چه دلالت دارد و چه تأثیراتی دارد؟

آیا طارق پیش از این نیز ظاهر شده است؟

هنگام طلوع ستاره طارق چه کار باید کرد؟

آیا می توان تاریخ ظهور طارق را با توجّه به پیشرفت های علمی و فضایی پیش گویی کرد؟

 در احادیث و روایات عصر ظهور، دیده شدن ستاره ای دنباله دار در آسمان، مکرّر ذکر شده است. ظهور این ستاره دنباله دار در ادیان دیگر نیز آمده و نشانه ای برای آخرالزّمان است.

در روایات اسلامی نیز چندین بار از این ستاره دنباله دار سخن به میان آمده و پیامبر اسلام(ص) نیز مفصّل درباره آن در حدیثی طولانی و وصفیاتی را نموده اند که نشان می دهد موضوع از اهمّیتی خاص برخوردار است.

از نعیم بن حماد در کتاب «الفتن» آمده است:

پیامبر(ص) فرمود: «هرگاه در ماه رمضان صدای صیحه بلند شد پس در شوّال جنگ آغاز می گردد.» گفتیم: ای رسول خدا، صدای بلند چیست؟ فرمود: «صدای شدید فرو افتادن چیزی است در ماه رمضان، در شب جمعه ای، در سالی پر از زلزله ها که خوابیده را بیدار می کند، ایستاده را می نشاند و دختران جوان را از سراپرده هایشان بیرون می آورد. بنابراین،

هرگاه نماز صبح روز جمعه را خواندید، داخل خانه هایتان شوید، درها و روزنه ها را ببندید، خود را بپوشانید و گوش هایتان را بگیرید. هرگاه آن بانگ بلند را احساس کردید، برای خدا به سجده در افتید و بگویید: «سُبحان القدّوس، سُبحان القدّوس، ربّنا القدّوس». زیرا هر کس چنین کند، نجات می یابد و هر کس چنین نکند، نابود می شود.۱ (این روایت از ابن مسعود هم نقل شده است.)

در روایتی دیگر از امام باقر(ع) آمده است:

«هرگاه عبّاسی به خراسان رسد، ستاره دنباله دار در مشرق طلوع می کند. نخستین بار که طلوع کرد، برای نابودی قوم نوح بود، هنگامی که خدا غرقشان کرد. [دومین بار] در زمان ابراهیم(ع)، آنگاه که او را در آتش افکندند و زمانی که خداوند فرعون و همراهانش را نابود ساخت و [سومین بار] هنگامی که یحیی پسر زکریّا کشته شد، طلوع کرد. پس هرگاه آن را دیدید، از شرّ فتنه ها به خدا پناه برید. طلوع این ستاره پس از گرفتن خورشید و ماه خواهد بود. سپس [بنی عبّاس] درنگ نمی کنند (دوام نمی آورند) [جز زمانی کوتاه]، تا آنکه اَبْقَع در مصر آشکار شود.۲

 در روایتی دیگر آمده است:

«از علایم نزدیکی ظهور:. .. طلوع ستاره ای درخشان در سمت مشرق است که همچون ماه می درخشد سپس دو جانب آن خم گردد به طوری که گویی دو جانب آن می خواهند به همدیگر متّصل شوند. [سپس] پدید آمدن سرخی در آسمان [است] که در فضا پراکنده گردد.»۳

ابو امامه نیز نقل کرده است:

رسول خدا(ص) فرمود: «… هرگاه شب نیمه رمضان شب جمعه باشد، از آسمان صدایی خواهد بود که بر اثر آن هفتاد هزار نفر بیهوش، هفتاد هزار نفر گنگ و هفتاد هزار دوشیزه، پرده هاشان شکافته می شود!» گفتند: ای رسول خدا، پس چه کسی سالم می ماند؟ فرمود: «کسی که در خانه اش بماند و به سجده پناه بَرَد و بلند تکبیر بگوید.»۴

گفتنی است، حادثه یادشده، در روز جمعه نیمه رمضان سال پیش از ظهور، تقریباً هنگام طلوع خورشید یا کمی پس از آن، به وقت عربستان سعودی، رخ می دهد. البتّه چنین به نظر می رسد، اقدامات احتیاطی که پیامبر اسلام(ص) به آنها اشاره فرموده است، بیشتر متوجّه مردم مشرق زمین، خصوصاً ساکنان «خاورمیانه»، می شود.

شیخ مفید(ره) آورده است:

هرگاه ستاره ای سرخ را دیدی که آن را نمی شناسی و در مسیرحرکت ستارگان قرار ندارد و در آسمان از جایی به جایی دیگر می رود و مانند ستون است، در حالی که ستون نیست، پس بی گمان، چنین چیزی نشانه جنگ، بلا، کشته شدن بزرگان، زیاد شدن شرور و اندوه ها و آشوب در میان مردم است.۵

امام باقر(ع) فرمود:

«پیش از این امر (ظهور قائم)، گرفتن ماه پنج روز مانده به پایان ماه رمضان و گرفتن خورشید در پانزدهمین روز آن رخ خواهد داد و در این هنگام، محاسبه منجّمان به هم می خورد.»۶

در خبری دیگر از کعب الاحبار، می خوانیم:

نابودی بنی عبّاس هنگام آشکارشدن ستاره ای در دل آسمان و صدای شدید فرو افتادن چیزی از آسمان و شکافته شدنی است. همه اینها در ماه رمضان خواهد بود. سرخی میان پنجم تا بیستم رمضان است و صدای شدید فرو افتادن چیزی از آسمان در نیمه تا بیستم ماه می باشد و شکافته شدن از بیستم تا بیست و چهارم خواهد بود و ستاره ای دیده می شود که مانند ماه نورافشانی می کند و سپس چونان مار در هم می پیچد تا جایی که نزدیک است دو سر آن به هم برسند و دو لرزش در شبِ پدیدآمدنِ دو فرورفتن خواهد بود و ستاره ای که شهابی به وسیله او پرتاب می شود و از آسمان فرو می افتد؛ با آن صدایی شدید است تا آنکه در مشرق می افتد و مردم از آن دچار بلایی سخت می شوند. ۷

ابن مسعود می گوید:

در ماه صفر نشانه ای خواهد بود و ستاره ای دنباله دار آشکار می گردد. ۸

از امام علی(ع) درباره تفسیر «طارق» (رونده در شب) پرسیده شد، فرمود:

«آن، زیباترین ستاره در آسمان است، در حالی که مردم نمی شناسندش…»۹

باز هم در «قرآن کریم» می خوانیم:

«منتظر روزی باش که آسمان دودی آشکار را پدید آورد، این دود که مردم را فرا می گیرد، عذابی دردناک است.»۱۰

امام باقر(ع) فرمود:

«پیش از قیام قائم (ع) مردم به وسیله آتشی که در آسمان آشکار می شود و سرخی ای که آن را فرا می گیرد، از گناهانشان بازداشته می شوند.»۱۱

بررسی روایات نشان می دهد که طلوع ستاره ای سرخ رنگ و سقوط شهاب سنگ یا ستاره دنباله دار که موجب خسف در زمین نیز می گردد، از علایمی است که به نزدیکی ظهور دلالت دارد. احتمال دارد این دو یکی باشند یا دو موضوع جدا از هم که سعی داریم با توجّه به یافته های علمی دانشمندان و سایت های علمی به آن بپردازیم.

برخورد شهاب سنگی بزرگ با زمین در روایات آخرالزّمان ادیان دیگر هم آمده و این فرضیه به حدّی قوی است که بر اساس آن، فیلم های متعدّدی هم ساخته اند و آن را نشانه پایان حیات کنونی بر روی زمین و شروع عصری جدید می دانند و زمان آن را سال ۲۰۱۲م. اعلام کرده اند.

در روایات اسلامی و قرآن کریم نیز به صراحت از آخرالزّمان و برخورد ستارگان با یکدیگر و تیره شدن خورشید و به هم خوردن نظم سیّارات و زلزله های شدید و آتشفشان به عنوان دلایلی برای نزدیکی قیامت یاد شده است، امّا بر اساس روایات در هنگام ظهور و قبل ازآن نیز از برخورد دنباله داری به زمین یاد شده که موجب کشته شدن عدّه زیادی می گردد ولی پایان جهان نیست و ضمن اینکه تاریخی برای آن تعیین نشده است.

در قرآن کریم سوره ای به نام طارق وجود دارد که به همین دلیل نام مقاله را از نام این سوره گرفته ایم. در این سوره به طارق قسم یاد شده و آن را ستاره ثاقب لقب داده اند. در تفسیر این سوره آمده است که: طارق همان ستاره دنباله داری است که در آخرالزّمان به زمین نزدیک می شود و با زمین برخورد می کند. منظور از طارق، رونده در شب یا کوبنده شب است، که در قرآن کریم به آن قسم یاد شده و ستاره درخشانی است که نور آن بسیار با نفوذ و زیباست. ثاقب به معنای فرو رونده و نفوذ کننده است. ظهور این ستاره دلیلی بر نزدیکی آخرالزّمان بوده و در انتهای سوره نیز به کافران هشدار داده شده است. این سوره، یکی از معجزات علمی قرآن است. قرن ها طول کشید تا اینکه دانشمندان دریابند اوّلین نشانه های حیات بر روی زمین با سقوط شهاب سنگ ها ظاهر شده و دانشمندان معتقدند شهاب هایی که از فضا می آیند با خود، آب، دی اکسید کربن، منواکسید کربن، واحدهای آمونیاک و گازهای یونیزه را وارد جوّ زمین می کنند و در اثر تغییرات جوّی بارندگی آغاز می گردد و زمین رویش آغاز می کند و این موضوع به وضوح درآیات ۵ـ۷ درباره خلقت انسان و در آیات ۱۱ـ۱۲ به پیدایش حیات در روی زمین و بارش باران از آسمان و شکافته شدن زمین و رویش گیاهان اشاره می کند. در حالی که تا چند دهه قبل دانشمندان از این راز بی اطّلاع بودند. در آخرین آیه این سوره به نزدیکی عذاب کافران و بی اثر بودن کید آنان در مقابل آیات و نشانه های خداوند و مهلتی که به کافران داده شده، تأکید می کند.

آیا طارق یکی از پنج صیحه است؟

اگر در متن روایات دقّت کنیم، می بینیم که به چرخش این ستاره دنباله دار در فواصل معیّن زمانی اشاره شده و از جمله، حوادث مقارن با آن، طوفان و هلاکت قوم نوح(ع) و سپس هلاکت قوم ابراهیم(ع) (همانطور که می دانید قوم لوط(ع) در زمان حضرت ابراهیم(ع) می زیسته و حضرت لوط(ع) همان آیین ابراهیمی را در این قوم ترویج می نموده که با افزایش گناهان و اصرار بر آن، این قوم با یک صیحه هلاک شده اند.) و بار دیگر این ستاره دنباله دار در زمان حضرت موسی(ع) و نابودی قوم فرعون ظاهر شده و آخرین بار طبق این روایت در زمان شهادت حضرت یحیی(ع) بوده است. بنابراین می توان گفت که این ستاره در فواصل زمانی مختلف از نزدیکی زمین عبور و باعث پیدایش حوادثی در زمین می گردد. از جمله این حوادث زلزله، آتشفشان، بارندگی های شدید و سیل است که در نهایت منجر به مرگ عدّه زیادی از مردم خواهد شد و تأکید بر این است که آزمایشی برای مؤمنان و عذابی برای کافران است و در قرآن از آن با نام صیحه یاد شده و در روایات بالا نیز به آن صیحه اطلاق شده است.

بنابراین نتیجه می گیریم که طارق، ستاره دنباله داری است که طلوع آن عذابی برای کافران و بشارتی برای منتظران و مؤمنان بوده و از آن به صیحه تعبیر شده است.

هنگام شنیدن صیحه چه کار باید کرد؟

چنان که از روایات استنباط می شود این صیحه با صیحه جبرئیل امین که در شب ۲۳ ماه مبارک رمضانِ سال ظهور است، فرق دارد و یک هفته قبل از آن می باشد و همان صدای عبور ستاره دنباله دار «طارق» است و یک هفته پس از آن صیحه جبرئیل از آسمان و به دنبال آن ندای شیطان از زمین خواهد بود.

این صیحه همراه با سقوط قسمتی از این ستاره دنباله دار در مشرق زمین است. زمان سقوط قسمتی از این ستاره در وقت طلوع آفتاب در روز جمعه نیمه ماه مبارک رمضان است، به طوری که خواب را بیدار می کند، بیدار را به ترس و وحشت می افکند و زنان را از سراپرده بیرون می آورد و صدای آن به حدّی بلند و شدید است که همه مردم آن را می شنوند پس از این، علایم دیگر آشکار می گردد. در ماه شوّال آشوب و همهمه شروع می شود و در ماه ذی قعده کوس جنگ نواخته می شود و در ذی حجّه سرگردانی مردم و اندوختن موادّ غذایی و سفر به مناطق دیگر است و جنگ و خونریزی در «حجاز» و غارت حجّاج.

در سقوط بخشی از این ستاره، عدّه زیادی کشته شده و عدّه زیادی کر، گنگ و کور می گردند. در روایت رسیده از رسول خدا(ص)، از ایشان سؤال می شود که در آن زمان ما را به چه امر می فرمایید؟ و حضرت پاسخ می دهند: «صدقه بدهید و بر شماست نماز، تسبیح، تکبیر و قرائت قرآن در آن هنگام.» سپس پرسیده می شود که چه علامتی برای آن است که ( صیحه) وقت دیگری از سال نباشد؟

و حضرت می فرمایند: «اگر نیمه ماه مبارک رمضان گذشت و این اتّفاق نیفتاد، در آن سال ایمن هستید.»

در روایت دیگری تأکید شده که این واقعه در شب جمعه در سالی که پر از زلزله و سرماست، اتّفاق می افتد.

به هنگام طلوع این ستاره و سقوط بخشی از آن در شرق چه کار باید کرد؟

در اینجا پیامبر(ص) توصیه می فرمایند که برای ایمنی از این واقعه، به منزل بروید و تمام درها و پنجره ها را محکم ببندید و لباس ضخیم بپوشید یا خود را با پارچه یا پوشش ضخیمی بپوشانید و گوش های خود را محکم بگیرید (ببندید) و به تسبیح، نماز جماعت و سجده طولانی مشغول گردید.

پرسشی که مطرح می شود این است که آیا این نکات اشاره به وقوع جنگ یا حمله با بمب اتمی ندارد؟

در پاسخ این پرسش باید گفت: خیر، زیرا اگر از سلاح اتمی استفاده گردد، هیچ یک از امور فوق جان ما را حفظ نخواهد کرد.

پرسش دیگر اینکه آیا ممکن است این صیحه همان صوت جبرئیل(ع) باشد؟

در پاسخ باید گفت: خیر، چگونه است که پیامبر اسلام(ص) در هنگامی که جبرئیل ما را به ندایی مهم فرا می خواند، توصیه کند که گوش خود را بگیریم و در منزل پنهان شویم؛ در حالی که گفته شده ندای جبرئیل امین را همه مردم روی زمین می شنوند. ان شاءالله

در این روایت همچنین آمده: زمانی که احساس کردید صیحه نزدیک می شود، سجده کنید و بگویید: «سبحان القدّوس» و عبارت «احساس کردید» اهمّیت زیادی در درک روایت دارد و نشان می دهد که این صیحه تدریجی حس و شنیده می شود و فوراً شنیده نمی شود. به عبارت دیگر، این صوت از مکانی دور شنیده شده و سپس به تدریج بلندتر شده و به ما نزدیک می شود، به طوری که ما نزدیک شدن آن را، قبل از آنکه بر ما تأثیر بگذارد، حس می کنیم. به همین دلیل است که گفته شده هنگامی که «احساس کردید». اگر صوت ناگهانی بود، نیازی به انذار و هشدار نداشت. پس این صدا، صوت جبرئیل امین نمی تواند باشد. هنگامی که جبرئیل(ع) ندا می دهد، منظور همان صیحه شب ۲۳ ماه رمضان است و همه کسانی که خداوند اراده نماید، صدای او را در یک زمان خواهند شنید و صدای او تدریجی نخواهد بود.

بنابراین بدون شک این صوت، صدای ستاره دنباله دار «طارق» است و همان طور که گفته شد، بخشی از آن در مشرق سقوط می کند و نتایجی نیز به همراه دارد: آب ها را آلوده می سازد، عدّه زیادی از قحطی و گرسنگی خواهند مُرد و صدای آن بسیار شدید و تدریجی است و ناگهانی نخواهد بود. البتّه برای کسانی که از آن آگاه باشند و در آن زمان بیدار بوده و به نماز صبح مشغول باشند. این صدا موجب ترس شدید در بین مردم خواهد شد و زمین را با امواج الکترو مغناطیسی شدید پر خواهد کرد. امواج صوتی حاصل از عبور این ستاره، ما فوق

درجه شنیداری انسان است، همانند شکسته شدن دیوار صوتی در هنگام عبور هواپیماهای سریع السّیر

و سوپر سونیک (یا سقوط بمب یا موشک یا صفیر خمپاره برای کسانی که تجربه جبهه را دارند). این امواج برای بدن ضرر دارد و از پوست و گوشت عبور می کند و برای همین گفته شده که به داخلی ترین قسمت منزل بروید و گوش خود را بگیرید و با لباسی ضخیم خود را بپوشانید تا از امواج صوتی آن در امان بمانید. زیرا ممکن است پرده گوش پاره و در اثر شدّت امواج، انسان دچار خونریزی مغزی گردد.

خداوند در قرآن کریم خطاب به پیامبر اسلام(ص) می فرماید: «لَقَدْ جَاءکمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکمْ عَزِیزٌ عَلَیهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیکم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ؛۱۲

قطعاً برای شما پیامبری از خودتان آمد که بر او دشوار است شما در رنج بیفتید به [هدایت] شما حریص و نسبت به مؤمنان دلسوز مهربان است.»

ببینید که چقدر پیامبر و ائمه اطهار(ع) نسبت به شیعیانشان مهربان و رئوف بوده و به آنها عنایت خاص داشته اند.

چرا باید در این حالت سجده کنیم؟

چرا در زمان وقوع زلزله، رعد و برق شدید، کسوف، خسوف یا ترس از وقایع طبیعی هولناک، نماز آیات بر ما واجب می شود؟

علّت نماز و سجده چیست؟ می فرمایند: وقتی صدای صیحه را حس کردید، سجده کرده و ذکر «سبحان القدّوس سبحان القدّوس ربنّا القدّوس» را بگویید. می دانیم که بهترین و زیباترین حالت انسان در نزد پروردگار جهانیان، سجده است؛ امّا سجده چه ارتباطی با عبور ستاره دنباله دار دارد؟

حالت سجده، بهترین حالت برای جلوگیری از بیهوشی و مرگ در موقع خوف شدید است و این امر اثبات شده است. در هنگام خوف شدید تغییراتی در جسم انسان صورت می گیرد، مثل: عرق کردن، لرزش بدن و تغییراتی نیز در باطن جسم صورت می گیرد که عبارت است از: ترشّح هورمون های مختلف، از جمله آدرنالین، که موجب بسته شدن رگ های خونی و جریان خون در بدن می شود و خصوصاً در مناطق بالاتر بدن مثل سر، موجب می شود خون به مغز نرسد. میزان هورمون بستگی به میزان ترس و خوف دارد و در حالت ترس شدید، به طور کلّی مانع رسیدن خون به مغز شده که در نتیجه احساس سرگیجه و سپس بیهوشی و در نهایت سکته مغزی و اغماء و مرگ خواهد شد. اگر انسان در این وضعیّت در حالت سجده باشد، مغز پایین تر از سطح قلب قرار خواهد گرفت و همین طور سایر اعضای بدن در حالت ارتفاع کمتر از قلب قرار گرفته و خون با فشار بیشتر به همه اعضای بدن و از جمله مغز می رسد و چون سر پایین تر از اعضای بدن قرار دارد، خون با فشار به مغز می رسد و مانع از بسته شدن رگ های مغز در اثر تنگی عروق خواهد شد و در نهایت مانع از بیهوشی و اغماء و مرگ مغزی می گردد. بنابراین تنها راه مصونیت در حالت ترس شدید، سجده است و این نماز و سجده تنها از سنّت های اسلامی و از معجزات پیامبر اعظم(ص) است. ضمن اینکه یاد خدا و تمرکز بر ذکر، موجب آرامش انسان می گردد؛ «الا بذکر الله تطمئنّ القلوب» و از ترشّح هورمون های اضافی در بدن جلوگیری می کند و جریان خون را به حالت عادّی باز می گرداند. هنگام سجده همچنین بارهای الکترو مغناطیسی جمع شده در بدن، دفع می گردد.

 همان طور که ذکر شد، نزدیک شدن ستاره دنباله دار با شدّت و سرعتی زیاد، امواج الکترومغناطیسی زیادی را تولید می کند که حالت سجده به دفع این امواج به زمین و تخلیه جسم از آن کمک می کند. شدّت این امواج به حدّی است که همه دستگاه های الکتریکی و کامپیوتری را از کار می اندازد.

در حالت عادّی، روزانه ما مقداری از این امواج الکترومغناطیس را از محیط دریافت می کنیم که بر سلول های جسم تأثیر گذاشته و موجب سردرد و بیماری های دیگر می گردد. تخلیه این امواج از بدن تنها با سجده بر روی زمین ممکن است و آن هم به طریق صحیح و تماس هفت نقطه بدن با زمین. به همین دلیل گفته شده، در هنگام صیحه که بیشترین امواج الکترو مغناطیس وارد فضا می شود، سجده کنید و این سجده باید تا زمان دور شدن این ستاره دنباله دار ادامه داشته باشد، زیرا تنها راه مصون ماندن از امواج شدید الکترو مغناطیس و دوری از تأثیر منفی آن بر اندام ها و جسم انسان است.

نکته دیگر این است که در حالت سجده، انسان رو به قبله است و در این حالت، مدارهای مغناطیسی زمین با جسم هماهنگ شده و احساس آرامش همراه با تنظیم جریان خون در بدن اتّفاق می افتد و در تنظیم ضربان قلب مؤثّر است.

فواید ذکر «سبحان القدّوس، سبحان القدّوس ربنّا القدّوس»

در فواید ذکر اسماء الهی و در ذیل ذکر «القدّوس» آمده است که کسی که این ذکر را بگوید، در هنگام ادای این ذکر، احساس می کند که اعضاء و جوارحش تمایلی به گناه ندارند و در می یابد که چشمانش از نگاه حرام کراهت داشته و گوشش از شنیدن آنچه مورد غضب خدا است، روی می گرداند؛ زیرا این ذکر، تأثیر آشکار بر جوارح و اعضای انسان دارد و هر کس که می خواهد از بندگی شیطان و معصیت رها گردد، این ذکر را ورد زبان خود سازد، بدین ترتیب خدا وسوسه شیطان را از او دور می گرداند و این ذکر مجرّب است.

گفتن ذکر «القدّوس» ۱۵۰ بار در هنگام زوال، موجب نورانی شدن قلب و ایمن شدن از وسوسه های شیطان می گردد.

سپس گفته شده است، در هنگام آشکار شدن ستاره طارق ذکر «سبحان القدّوس سبحان القدّوس ربنّا القدّوس» را تکرار کنید. تسبیح و ذکر، غذای روح و مایه آرامش انسان در هنگام خوف شدید است. تسبیح، غذا و دوای مؤمن است و تنها غذای جسم در هنگام سجده و نماز است همان طور که گفته شده، تسبیح، غذای فرشتگان در آسمان هاست. تسبیح موجب تقویت جسم است و همان طور که پیامبر اکرم(ص) به حضرت فاطمه(س)، هنگامی که از ضعف جسمی و خستگی در انجام امور منزل شکایت کردند، فرمودند: «بهترین خدمتکار و کمک برای تو را معرفی کنم؟ وقتی به رختخواب می روی ۳۳ بار سبحان الله و ۳۳ بار الحمد لله و ۳۴ بار الله اکبر بگو.»

علما بر این نکته اتّفاق نظر دارند که تسبیح موجب تقویت جسم و تقویت قدرت تحمّل جسم هنگام خوف و حوادث شدید می شود. حتّی در ماه مبارک رمضان نیز وقتی ضعف روزه بر جسم غلبه پیدا می کند، ذکر و یاد خدا و نماز و تلاوت قرآن نشاط خاصّی به انسان می دهد.

در روایتی دیگر از پیامبر اسلام(ص) داریم که می فرمایند: «در سه سال قحطی و گرسنگی هنگام خروج دجّال، طعام و غذای شما تسبیح و تقدیس است و این مؤمنان را کفایت می کند از غذا و آب و در آن روز تکبیر و تسبیح و تحمید به جای غذا، خواهد بود.»

امّا اینکه بر این موضوع تأکید شده که نماز صبح را در مسجد و به جماعت بخوانند، علّت آن مصون ماندن از وسوسه های شیطان است، زیرا در جماعت، انسان اعتماد به نفس بیشتری داشته و شیطان بر او مسلّط نمی شود و در حالت ترس و خوف شدید شیطان بر انسان مسلّط می گردد؛ بنابراین توصیه شده که نماز را به جماعت و در مسجد برگزار کنید و همین اتّحاد در جماعت، ایمان را در دل ها محکم کرده و اعتماد به نفس داده و از شدّت خوف و ترس انسان می کاهد. در نهایت چنانچه عمر انسان به آخر رسیده باشد، بهترین حالت لقای پروردگار، سجده است و در ادعیه آمده است که: «خدایا مرگ ما را در نماز و سجده قرار بده» و سجده برترین و زیباترین حالت عبودیّت انسان و خضوع و خشوع او به درگاه حق است.

بنابراین می بینیم که در روایت تأکید شده که اگر هر کسی این کارها را در موقع شنیدن صیحه انجام بدهد، مصون می ماند و در غیر این صورت هلاک خواهد شد.

با توجّه به اینکه نحوه مصون ماندن از ستاره «طارق» تنها در روایات و احادیث اسلامی و شیعی آمده است، احتمال زیادی دارد که این واقعه عظیم و صیحه شدید، بسیاری از کافران را نابود گرداند یا دچار عوارض بعدی گردند، همان طور که در روایت شریف ذکر شده است.

در حدیثی دیگر از معصوم آمده که فرمودند: «در آخرالزّمان دو سوم مردم روی زمین از بین می روند و تنها یک سوم باقی می مانند»، عرض شد: تکلیف مسلمانان چه می شود؟ فرمودند: «آیا دوست ندارید یک سوم باقیمانده باشید؟»

این روایات و احادیث نشان می دهد که اطّلاع و آگاهی مسلمانان و اشتیاق شیعیان منتظر، از این احادیث و روایات و به خاطر سپردن آن و عمل به آن مانع از تلفات زیاد در بین آنها شده و آنها را از بلاها و فتنه های آخرالزّمان مصون نگه می دارد.

 شاید این سؤال برای شما پیش بیاید که آیا ستاره طارق همان سیّاره «ایکس» یا «نیبیرو» یا «آپوفیس» است که دانشمندان علوم فضایی آن را رصد کرده و احتمال برخورد آن را با زمین داده اند؟ و اگر چنین است، آیا با محاسبات می توان تاریخ ظهور را تعیین کرد و از برخورد آن با زمین جلوگیری کرد؟

اگر در سوره طارق دقّت کنیم، می بینیم که خداوند معلومات اندک انسان را با طرح سؤال «و ما ادریک مالطّارق» به چالش می کشد و به او می گوید: «ای انسان تو چه می دانی که طارق چیست؟»؛ یعنی وقتی انسان به موضوعی علم ندارد چگونه می تواند با آن برخورد نماید؟ پس انسان نمی تواند با طارق، این آیه و نشانه الهی مبارزه نماید. در آیات پایانی سوره، به صراحت عجز انسان را در مقابله با طارق بیان می کند و می فرماید: «کافران می خواهند مکر کنند و ما هم مکر می کنیم و چند صباحی به آنان مهلت داده شده است.»

بنابراین نتیجه می گیریم که اراده خداوند بر این تعلّق دارد که ستاره طارق تا زمان طلوع و ظهور، همانند ظهور قائم آل محمّد(عج) مخفی و به صورت راز باقی بماند و معلومات کافران هرگز به آن راه نیابد، زیرا خداوند طارق و صیحه را عذابی برای کافران قرار داده است. (و الله اعلم و اعلی) همان گونه که تعیین تاریخ برای ظهور کاملاً غلط و مردود است و زمان ظهور را کسی جز خدا نمی داند. فیلم هایی نیز که اخیراً ساخته شده و به پایان دنیا در ۲۰۱۲م. و تحدیداً ۲۱ دسامبر اشاره می کند، عاری از حقیقت است.

پی نوشت ها:

منبع: http://saramomeni.blogfa.com/

۱٫ الفتن، ص۱۳۶، جزء ۳، ح ۶۱۹.

۲٫ الفتن، ص۱۴۸، جزء ۳، ح ۶۰۷

۳٫ علاّمه حلّی: نگاهی بر زندگی دوازده امام. ترجمه محمّد محمّدی اشتهاردی.

۴٫ عقد الدّرر، صص۴۰ـ۱۳۹، ب۴، ف ۳.

۵٫ الاختصاص، ص۱۶۲٫

۶٫ الغیبـه، ص ۲۸۰، ب ۱۴، ح ۴۶.

۷٫ الفتن، ج ۱، ص۲۳۰، جزء۳، ح۶۴۳.

۸٫ الفتن، ص ۱۴۸، جزء ۳، ذیل ح ۶۰۹٫

۹٫ بحار الأنوار، ج ۵۵، ص۸۹، ب۹، ح۴.

۱۰٫ سوره دخان(۴۴)، آیات۱۰ـ١۱٫

۱۱٫ ارشاد، ج۲، ص۳۸۷٫

۱۲٫ سوره توبه(۹)، آیه ۱۲۸٫

 

منبع: سایت حوزه