عابدی را حکایت کنند که
شبی ده من طعام بخورد و تا سحر نماز زیاد بخواند. صاحب دلی این حکایت بشنید
و گفت: اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی، بسیار فاضلتر بودی.
اندرون از طعام، خالی دار
تا در او نور معرفت بینی
تهی از حکمتی به علّت آن
که پُری از طعام تا بینی.
گلستان سعدی