عید ملی و غیر مذهبی حنوکای یهودیان

سم الله الرحمن الرحیم

🔶 از تاریخ ۷ الی ۱۵ دسامبر معادل ۱۶ الی ۲۴ آذر ماه عید ملی و غیر مذهبی حنوکای یهودیان است.
لازم به گفتن نیست که هم زمان با این ایام گروهی از مجامع مخفی نهان روش که به جادوی سیاه و آیینی می پردازند. مناسک جادوی سیاه  همراه با قربانی حیوانی و انسانی دارند. در سرتاسر جهان از جمله ایران خودمان چنین مراسم هایی برگزار می شود.
بنده ساکن ایران هستم و جز طبقه مرفه جامعه هم نیستم که به کشورهای مختلف رفت و آمد داشته باشم. (هر چند که بستگان زیادی در کشورهای مختلف دنیا دارم) بنابراین از نتایج مراسم هماهنگ جادوی سیاه و آیینی کهن در خارج از مرزهای ایران عزیزمان تقریبا بیخبرم. اما آنچه از یک دهه پیش تا کنون در جامعه ایرانی برایم کاملا ملموس بوده است. تیره و سرد شدن دل ها بوده است. و دیگر نتیجه مراسم آیینی جادوی سیاه در جامعه گسترش حس فقر و ناامیدی است.

پ ن : به نظر فقیر اگر بخواهیم طبع جادوی مراسم های آیینی مجامع مخفی را بررسی کنیم به طبع سرد و خشک می رسیم.

اما بعد

🔷ای فرزند در دوران بسیار کهن که اینچنین تیرگی و سردی بر دل های مردمان حاکم شده بود. ایرانیان کهن آتش مقدس تجلی حق تبارک تعالی را پاسبانی می کردند. این آتش مقدس هم روشنایی را در آن دوران تیره و تار برای مردمان به ارمغان می آورد هم دل هایشان را گرم و روشن می نمود و هم دیوان و موجودات اهریمنی را که از سردی و تاریکی دوزخ سر بر می آوردن دور می نمود.
اما اکنون که آتش مقدس تجلی سالهاست که از دسترس خلایق دور مانده و در بعضی نقاط خاص و پنهانی توسط آتشبانان نگاهداری می شود تا به وقتش آورده شود و آتشکده ها را روشن نماید.
آتش تجلی تنها در دل پیران و دوستان خداوند وجود دارد. اگر طالب آن هستی که دلت از آنچه که هست تیره تر و سردتر نشود. سعی نما تا اولیا خداوند را که این آتش در سینه مقدسشان روشن است را پیدا نمایی و خود را با آن آتش گرم نمایی. اما بدان که خاصیت آتش سوزندگی است اگر ادب ننمایی خواهی سوخت. هر که این آتش را یافت زندگی یافت. و هر که از این آتش برید جان خود را محروم نمود.

🔶اما در مورد مراسم جادوی سیاه از اواسط مهرماه امسال با شیب ملایم شروع شد و در آذرماه به اوج رسیده پس از چند روزی استراحت انتظار می رود که هم زمان با مراسم حنوکا به اوج خویش برسد و تا اوایل سال میلادی جدید ادامه پیدا کند. 

🔷توصیه بنده چه در این ایام و چه در سایر مواقع سال و این دوره تیره و تاریک تاریخ بشریت این است که از هر روش صحیحی که بزرگان گذشته گفته اند برای احیای دل و منور کردن و گرم نمودنش استفاده کنید. این روش های صحیح می تواند دستورات ذکری و قرآنی باشد یا عزاداری بر سید و سالار شهیدان و سایر معصومین و یا مطالعه کتب عرفانی که بنده را به محبت خداوند  دلالت نماید. یا زیارت قبور مطهر امامان و امام زادگان و عرفای شامخ
یا حتی استفاده از اغذیه و اشربه ای باشد که دل را گرم و منور می نماید

و…

🔶اگر فردی از استادی دستور گرفته است. پیروی از دستورات استاد و محبت وی بالاترین حصار و عامل زنده ماندن دل است. و توجه به دستورات دیگر ولو اینکه عمل ننماید اما در دل خویش آرزوی انجامش را داشته باشد نوعی بی ادبی است و تخم نفاق در ارادت وی نسبت به استاد در سینه میکارد و چون بعدها از ولایت استاد خارج شد نمی داند از کجا خورده و چشد آن دید که نباید می دید.
این را برای نوآموزانی می نویسم که متاسفانه از آداب سیر و سلوک چیزی نمی دانند و تنها توهمی از سیر و سلوک دارند. ادب هم که نگو و نپرس. 
چون در یک مورد کوچک اینچنین است بنگر که در سایر موارد چگونه است. مثال عرض می نمایم شاگردی به نزد استادی آمده و پس از مدتی دستور گرفته و فلان ذکر و ختم را در فلان کتاب یا محیط مجازی می بیند. آنگاه از استاد خویش می پرسد که آیا مجاز است که این دستور را انجام دهد. و استاد هم می گوید مانعی نیست. بیچاره شاگرد جاهل نمی داند که این ممکن است راندن وی باشد نه اجازه بر انجامش!

 

منبع: کانال سلطان نصیر – عکس از ویکی پدیا