فرزندان از یک مادر ولی … (+عالی)

اخلاق کاری: رازداری
چند وقت پیش برای آزمایشی در آزمایشگاه با یکی از همکارانم که پزشک – متخصص سرطان خون – است کار می‌کردم و برای آزمایش نیاز به مقداری خونِ تازه داشتیم. قرار شد که از من خون بگیریم و برای آزمایش استفاده کنیم. گفت و گویی در این میان پیش آمد که برایم جالب بود و بسیار تاثیرگذار.
دوستم گفت که یک بار در بیمارستان بیماری ۳۷ ساله داشتیم که سرطان خون داشت و باید با انجام عمل مغز استخوان (bone marrow transplantation) تمام خونش را عوض می‌کردیم. برای همین برادر و خواهرهایش (۴ نفر) آمده بودند که از آنها تست ژنتیکی بگیریم که ببینیم می‌شود از سلول‌های مغز استخوان آنها استفاده کرد یا نه (HLA match testing). بعد از انجام آزمایش فهمیدیم که هر ۵ برادر و خواهر (یعنی خود بیمار و این چهارتا که آمده بودند تست بدهند) مادرشان یکی بود اما پدرهایشان متفاوت بود و هیچ کدام پدر مشترک نداشتند! گفتم آیا ازشان پرسیده بودید که برادر و خواهر تنی هستید؟ گفت بله حتما! از همه‌شان همان اول پرسیدیم و همه‌شان گفته بودند که از یک پدر و مادر هستند.
من که تعجب کرده بودم یک سوال دیگر از او پرسیدم که تاثیرگذارترین قسمت ماجرا بود: بعد از مشخص شدن نتیجه بهشون گفتید؟ و دوستم هم خیلی راحت به من گفت که نه، این کار ما نیست! و این آن‌قدر برایش بدیهی و واضح بود که این موضوع ربطی به آنها ندارد که تاثیر عمیقی روی من گذاشت. چقدر اخلاق پسندیده ایست که اگر به واسطه‌ی کارمان از اشتباهات خصوصی افراد مطلع شدیم در حریم خصوصی آنها وارد نشویم.
پی‌نوشت: بنیان خانواده در غرب به محکمی ایران نیست ، نعمت خانواده را قدر بدانیم.
نویسنده: محمد