مشتقات تکمیلی فیلم و عکس – خاک شناسی معنوی ۹ – شب والپورگیس ۲

تصویر متعلق به جشن والپورگیس می باشد.

{در اروپای مرکزی ظاهراً در شب والپورگیس، شب جشن بهار، بیش از هر زمان دیگری نیروهای شیطانی جادوگران در همه جا پراکنده بودند و فعالیت می کردند و از این رو طبیعی بود که مردم در آن روزها از خود مراقبت کنند و فقط به دفاع محض نپردازند و گستاخانه به سرزمینهای دشمن حمله برند و آن نیروهای مرموز را به زور بیرون کنند. از جمله ی سلاح هایی که در نبرد با این دشمنان نامریی به کار میرفت آب مقدس، دود بخور یا سایر ادویه قابل اشتعال، انواع سر و صدا و بانگ و فریاد به خصوص کوبیدن ابزارهای فلزی و هم چنین نواختن ناقوسهای کلیسا شاید از همه مؤثرتر بود. بعضی از این اقدامات کارساز هنوز بین روستاییان رایج است یا تا همین اواخر رواج داشته است و دلیلی وجود ندارد که تصور کنیم تأثیر اسرار آمیزشان به مرور زمان محو شده باشد. در تیرول، همچون جاهای دیگر، راندن نیروهای شرور در این ایام را 《بیرون راندن جادوگران》 می نامند. مراسم در جشن بهاران برگزار می شود و مردم از چند روز قبل مراسم جشن را تدارک می بینند. }

تصویر مراسم جشن بلتین اقوام سلتی در بریتانیای حقیر و صغیر در سالهای اخیر

 { در روز سه شنبه ای نیمه شب بافه هایی از تراشه های صمغ دار، شوکران خالدار سیاه و قرمز، اکلیل کوهی کَوَر و شاخه های آلوچه کوهی گرد می آورند و افرادی که از طرف کلیسا مجاز تشخیص داده شده اند باید آن را در روز جشن آتش بزنند. در سه روز آخر آوریل همه خانه تکانی میکنند و با میوه ی اردج و سُداب دود می دهند. در روز جشن بهاران با به صدا در آمدن ناقوس شبانگاهی و رسیدن غروب، مراسم سوزاندن جادوگران شروع می شود. مردها و پسرها با شلاق و زنگوله و قاب و قابلمه سر و صدا و بازی راه می اندازند؛ زنها سینی های بخور می گردانند؛ سگها که زنجیرشان را باز کرده اند این سو و آن سو می دوند و پارس می کنند. با به صدا درآمدن ناقوسهای کلیسا بافه های گیاهان را که به صورت ستونی بسته و آراسته اند آتش می زنند و باز بخور می سوزانند. }

تصویر مراسم جشن بلتین اقوام سلتی در بریتانیای حقیر و صغیر در سالهای اخیر 

 {سپس زنگ خانه ها و زنگ شام به صدا در می آید، کاسه بشقابها را به هم می زنند، سگها پارس می کنند و همه باید همهمه و داد و فریاد کنند و به این ترتیب غوغایی برپا می شود و آوازها و ترانه های رایج این مراسم از هر سو به گوش می رسد. سپس هفت بار دور خانه ها، میدانها و دور دهکده می دوند. جادوگرها از سوراخ و نهانگاههایشان بیرون می آیند و متواری می شوند. رسم راندن جادوگران در شب والپورگیس تا سی چهل سال پیش در بسیاری از نقاط باواریا و در بین آلمانیهای بوهم رایج بود و شاید هنوز هم باشد. در کوهستانهای بومر والد که باواریا را از بوهم جدا می کند، جوانهای دهکده پس از غروب آفتاب، بر سر تپه ای، به خصوص دو راهه ای، می روند و با تمام قوا شلاقهای خود را در هوا به هر سو می کوبند. این کار جادوگرها را فراری می دهد، زیرا تا جایی که صدای تازیانه ها شنیده می شود جادوگرها یارای هیچ کاری را نخواهند داشت و نمی توانند گزندی برسانند. روستاییان قویاً به اثر این عمل معتقدند. }

تصویر مراسم جشن بلتین اقوام سلتی در بریتانیای حقیر و صغیر در سالهای اخیر

 {دهاتیها به پسرانشان توصیه می کنند که ضربه شلاق را هر چه محکم تر و شدیدتر و صفیرکشان فرود آورند. جوان ها هنگام بازگشت به دهکده آوازهای رایج را می خوانند و سر راهشان تخم مرغ و نان و پنیر و کره و چربی خوک انعام می گیرند. در بعضی جاها وقتی جوانها شلاق می زنند شبانان در بوقهایشان می دمند و صدای پر طنین آن، که در سکوت شب تا دور دستها می رسد، در ترساندن و تاراندن جادوگران بسیار مؤثر است. در جاهای دیگر همچنین جوانها در جلو خانه ها به خصوص خانه هایی که ظن وجود جادوگر در آن می رود شاوم می نوازند که از چوب پوست کنده ی درخت بید درست می کنند. در وویگتلند، منطقه ی کوهستانی دلگیری در مرکز آلمان هم مرز با کوهستان فرانکن والد، اعتقاد به وجود جادوگران هنوز رایج است ترس از آنها به خصوص در شب والپورگیس فزونی می گیرد اما در جشن نیمه ی تابستان، عید توماس قدیس و عید کریسمس نیز مزاحمت ایجاد می کنند. }

تصویر آتش زدن مرد حصیری در مراسم جشن بلتین اقوام سلتی این رسم سابقا با سوزاندن قربانی انسانی (اکثرا یک مَرد) همراه بوده است.

 {در این روزها ارواح و جادوگران سعی میکنند وارد خانه ای شوند و چیزی را از آن بردارند یا بدزدند، و اندوه و نحوست بر کسی که این پیغام شوم را دریافت داشته است نازل می شود! در شب والپورگیس و جشن نیمه ی تابستان است که آنها سوار بر چنگک و ملاقه در هوا پرواز میکنند و مزاحم چارپایان و گله میشوند و مردم در این روزها برای محافظت حیوانات بی دفاع خود از شر آن ها روی در آغلها سه علامت صلیب میکشند یا تره یوحنا یا مرزنگوش و امثال آن می آویزند. هم چنین اغلب جوانان ده دور هم جمع می شوند و با شلاق زدن به دور و بر خود، شلیک تیر و گرداندن جاروهای مشتعل در هوا جادوگران را می رانند. ایجاد سر و صدا و فریاد کشیدن و همهمه کردن هم که جای خود دارد. این گونه مراسم ظاهراً در ناحیه ی تورینگن که وویگتلند بخشی از آن است رواج دارد. مردم فکر میکنند تازیانه زدن به هوا جادوگران را که به طور نامرئی در هوا این سو و آن سو می روند ساقط می کند. }

کلیپ جشن والپورگیس

 {و از پا در می آورد و تا زمانی که صدای شلاق زدن شنیده می شود محصول و کشت آسیب نمی بیند و چیزی را صاعقه نمی زند، مسلما برای آنکه جادوگرها بر اثر این تدابیر متواری می شوند.}(کتاب ترجمه شاخه زرین جادو اثر جیمز جرج فریزر صفحات ۶۰۸ الی ۶۱۰ )

مراسم جشن بلتین ادینبورگ اسکاتلند سال ۲۰۲۲ {فستیوال دروئیدها که در آن اعتدال بهاری را با آتش بلتین (belatane fire) جشن می گرفتند. }(کتاب فرهنگ سمبل ها، اساطیر و فولکلور، گرترود جابز ص ۵۹۳) {بلتین جشنواره سلتی باستانی نماد آغاز تابستان و ارج نهادن به خورشید. یکی از روزهای آغاز فصل. در تقویم باستانی اول مه (MAY) را با آتش بازی و سایر مراسم جشن می گیرند. کاهنان گله ای را از بین دو آتش عبور می دهند و دو خاصیت معجزه آسا به آن نسبت می دهند که با انجام این آیین از وبا و مرگ و میر گله جلوگیری می شود. این روز، روز رقص و شادمانی است و با قربانی کردن مردی در آتش به اوج می رسد (مرد نماینده پادشاه بلوط است). معادل مراسم تطهیر با آتش در میان بابلیان عهد باستان. }(کتاب فرهنگ سمبل ها اساطیر فولکلور، گرترود جابز ص ۵۶۷)

مراسم جشن بلتین ۲۰۱۸ ادینبورگ اسکاتلند.

{شب والپورگیس فستیوال آتش بلتین (belatane) در شب اول ماه مه، زمانی که ساحره های قرون وسطا، سوار بر دسته جارو، الاغ، بز و غیره می شدند و در آسمان حرکت می کردند تا پرستش شیطن و مراسم دینی مخفیانه شان را برگزار کنند. آنها با جیغ و فریاد و گریه به 《لوسیفر》سلام و درود می فرستادند. }(کتاب فرهنگ سمبل ها، اسطوره ها فولکلور، گرترود جابز ص ۶۰۵)

پ ن: همانگونه که ملاحظه می نمایید گرترود جابز مراسم شب والپورگیس و شب بلتین را با هم مرتبط می داند.

مراسم شب بلتین اقوم سلتی در ۳۰ آوریل ۲۰۲۳

{شفابخشی و باروری خصوصیات خورشیدی گرما و نور باعث شکل گیری کیشهایی شد که با شفا دادن بیماری و ترویج فراوانی همراه بود. خورشید – چرخهای کوچک در چشمه های شفا بخش افکنده می شدند. الهه ای که بر معبد شفا بخش بزرگ موجود در بِت سیطره داشت، سولیس بود که نامی خورشیدی است. آپولون سلتی خدای نور و شفابخشی بود، با تعدادی از خدایان محلی یکسان شمرده می شد و بر بسیاری از معابد چشمه ای شفابخش ریاست می کرد. لذا آپولون بِلنوس به معنی آپولون «درخشان» در معابد شفابخشی از قبیل سابین مقدس در بورگوندی و نوریکوم در اتریش_ که فاصله بسیاری زیادی از یکدیگر داشتند_ مورد تکریم قرار می گرفت. از حیث واژه شناسی شاید واژه بلنوس با بلتن هم ریشه باشد؛ بلتن جشن بزرگ اول ماه (may) در ایرلند بود که در آن به خاطر فرا رسیدن تابستان و انجام نوعی آئین تزکیه برای حفاظت دامها از بیماری به آتش بازی می پرداختند. آپولون ویندونوس که در اساروا بورگوندی پرستش میشد، لقبی سلتی داشت که به مفهوم نور پاک و روشن بود. جالب است بدانیم که کیش او بخصوص با شفا بخشیدن به ناراحتی های چشمی مربوط می شد.}

{در آستانه معبد او ویندنوس همچون خورشید-خدایی پرتو افشان تصویر شده بود. باروری یکی از کارکردهای مهم خورشید تلقی می شد، زیرا گرما و نور خورشید آشکارا نیروی زندگی بشمار می آمد. گاهی اوقات، الهه-مادرهای سلتی با کیش خورشید پیوند داشتند. بر بدن پیکرکهای گلی الهه هایی که از گال مرکزی و بریتانی به دست آمده است، نمادهایی خورشیدی دیده می شود. در ندربی کومبریا و نیکس در گال شمالی، خدایی را با یک چرخ خورشید و شاخ فراوانی نشان داده اند که نماد تمام و کمالی از وفور است.

آتش: جشنواره های بزرگ آتش در اروپای سلتی با سپاسگزاری از آتش به عنوان همتای زمینی خورشید انجام می گرفت. آتش نیز مانند خورشید، هم زندگی بخش و هم از میان برنده زندگی است. آتش تمیز کننده یا پاک کننده است و از خاکسترش رستنی های تازه و بارور پدید می آید. آیین های آتش، صورتی از جادوی جلب محبت بود که هدف از برگزاری آن ترغیب خورشید به بازگشت پس از ناپدید شدنش در فصل زمستان بود.}(کتاب اسطوره های سلتی ترجمه عباس مخبر صص ۵۷ و ۵۸)

برشی از بخش پایانی فیلم مرد حصیری ساخته ۲۰۰۶ که در آن اقوام سلتی مهاجر، ادوارد (نیکلاس کیج) را در مراسم جادوی طبیعی و آیینی خویش در یک آدمک حصیری زندانی و با سوزاندنش قربانی و تقدیم خدایگان (شیطنی) خویش می نمایند. همانگونه که در این مطلب از فرهنگ سمبل ها اساطیر و فولکلور گرترود جابز نقل شد در جشن بلتین نیز مردی را به عنوان نماینده پادشاه بلوط _در آدمک حصیری زندانی_  و با آتش زدنش برای خدایگان خویش قربانی می کردند.

تصویر آنتوان لاوی بنیانگذار کلیسای شیطان و آیین شیطن پرستی نوین
وی در ۳۰ آوریل سال ۱۹۶۶ میلادی یعنی هم زمان با شب والپورگیس کلیسای شیطان را افتتاح کرد. و سه سال بعد نیز کتاب انجیل شیطانی را منتشر نمود. (لینک مطلب)

منبع: کانال سلطان نصیر