مدرار سایتی برای فهمیدن
{عاشورا در وادی این موجودات ۸ }
{ عالم الاسد ۱ }
به مناسبت میلاد با سعادت حضرت اسدالله الغالب شمس المشارق و المغارب حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام نکاتی را در مورد عالم الاسد (عالم شیران) از رساله خطی اسدنامه از مجموعه خطی رسایل جلالیان تا آنجا که در خاطر دارم نقل می نمایم. باشد که دست کم مقبول قلوب بخشی از شیعیان حضرتش قرار گیرد و فقیر و مجموعه سلطان نصیر را نیز دعا نمایند. حتما بسیاری از شما خوانندگان حدیث معروف فضه را در کربلا و اینکه به شیری می گوید تا از پیکر مطهر حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام مراقبت نماید. را شنیده اید که مورد بحث های بسیاری تا کنون بوده است. در بسیاری از تعزیه ها شیری را مشاهده می نمایید که از پیکر مطهر حضرت محافظت می نماید که بعضا مورد تمسخر عده ای از منکرین فضایل اهل بیت و معنویت و جهان ماورا قرار می گیرد. که شیر در آنجا چه میکرده است ? همچنین عده ای از فضلای حوزوی و تاریخ و حدیث پژوه نیز اشکالاتی را هم بر سند این حدیث و هم بر بخشی از محتوایش اشکال نموده اند. که مثلا سفینه غلام رسول خدا در روم با شیری برخورد نموده شیر در کربلا چه ربطی به آن شیر دارد ? که پاسخش را در ادامه خواهید خواند. به روایت زیر از کتاب کافی (بخش اصول، کتاب حجت باب ولادت امام حسین علیه السلام) ثقه الاسلام کلینی توجه فرمایید : 👇
{۱۲۶۰) الْحُسَیْنُ بْنُ محمد قَالَ: حَدَّثَنِی أَبُو کُرَیْبٍ وَ أَبُو سَعِیدٍ الْأَشَجُّ قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِدْرِیسَ عَنْ أَبِیهِ إِدْرِیسَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَوْدِیِّ قَالَ: لَمَّا قُتِلَ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) أَرَادَ الْقَوْمُ أَنْ یُوطِئُوهُ الْخَیْلَ فَقَالَتْ فِضَّهُ لِزَیْنَبَ: یَا سَیِّدَتِی إِنَّ سَفِینَهَ کُسِرَ بِهِ فِی الْبَحْرِ فَخَرَجَ إِلَى جَزِیرَهٍ فَإِذَا هُوَ بِأَسَدٍ فَقَال:َ یَا أَبَا الْحَارِثِ أَنَا مَوْلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَهَمْهَمَ بَیْنَ یَدَیْهِ حَتَّى وَقَفَهُ عَلَى الطَّرِیقِ وَ الْأَسَدُ رَابِضٌ فِی نَاحِیَهٍ فَدَعِینِی أَمْضِی إِلَیْهِ وَ أُعْلِمُهُ مَا هُمْ صَانِعُونَ غَداً قَالَ: فَمَضَتْ إِلَیْهِ فَقَالَتْ: یَا أَبَا الْحَارِثِ فَرَفَعَ رَأْسَهُ ثُمَّ قَالَتْ: أَ تَدْرِی مَا یُرِیدُونَ أَنْ یَعْمَلُوا غَداً بِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) یُرِیدُونَ أَنْ یُوطِئُوا الْخَیْلَ ظَهْرَهُ قَالَ: فَمَشَى حَتَّى وَضَعَ یَدَیْهِ عَلَى جَسَدِ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) فَأَقْبَلَتِ الْخَیْلُ فَلَمَّا نَظَرُوا إِلَیْهِ قَالَ لَهُمْ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ (لَعَنَهُ اللَّهُ) : فِتْنَهٌ لَا تُثِیرُوهَا انْصَرِفُوا فَانْصَرَفُوا. =ادریس بن عبد الله اودى گوید: چون حسین (علیه السلام) شهید شد و آن مردم خواستند او را با اسبان لگدکوب کنند. فضه به زینب سلام الله علیها گفت: اى بانوى من سفینه[غلام رسول خدا ]، کشتی اش در دریا شکست و به جزیره اى افتاد و با شیرى روبرو شد. به آن شیر گفت: اى ابا الحارث[نزد عرب مرسوم است که به شیر اباالحارث می گویند ] من آزاد کرده رسول خدایم، آن شیر در برابرش همهمه ای کرد تا او را به راه آورد، در این گوشه هم شیرى خوابیده است، بگذار من بروم و به او آگاهى دهم که این مردم فردا چه خواهند کرد. گوید: فضه نزد آن شیر رفت و گفت: اى ابا الحارث، آن شیر سر بلند کرد و فضه به او گفت: می دانى فردا می خواهند با امام حسین (علیه السلام) چه کار کنند? می خواهند اسب بر پشتش بتازند.
راوی گوید: آن شیر آمد تا دو دست خود را روى پیکر حسین (علیه السلام) نهاد، لشکر پیش آمدند و چون آن شیر را دیدند عمر بن سعد به آنها گفت: این فتنه اى است که به پایانش نمی رسید، بازگردید، آنها هم بازگشتند. }
همچنین عده ای بر روایت بالا اشکال نموده اند. که در بسیاری از کتب و مقاتل از لگد کوب شدن پیکر مطهر حضرت یاد شده است. شاید بتوان بین دو روایت به گونه ای جمع نمود و آن اینکه ابتدا شیر به خواست فضه دخالت نموده و سپس برای مثال به فرمان امام وقت حضرت علی بن الحسین سجاد علیه السلام مرخص شده باشد. (چنین نقلی وجود ندارد که امان منعی نموده باشند و تنها حدس و گمان است. اما شاید با قرار دادن این حدس بتوان بین دو روایت جمع نمود) و قاتلین ملعون حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام با پیکر مطهر حضرتش آن کردند که نقل شده است. 😭
البته در مسئله اسب تاختن بر پیکر مطهر حضرت باید بدین نکته اشاره نمود که محال است که اسب بر بدن امام معصوم بتازد مگر اینکه آن اسب عادی نبوده باشد! و ماجرای اسب تاختن نیز حقیقت دارد و ان شاالله بدان اسبان و عادی نبودنشان نیز خواهیم پرداخت.
ادامه دارد…
